โอ้พ่อพุ้มพวงบัวหลวงซึ้งคำรำพัน

คำเว้าของอ้ายช่างหวาน

สาวบึงภลานหัวใจลอยล่อง

ไม่จริงกระมังที่ว่ายังไร้คนเกี่ยวข้อง

น้องกลัวมีคุ่ครอบครอง

แล้วลองมาล่อหลวอกสาวอิสาน

โอ่พ่อจอมขวัญวันวันพี่เดินทางไกล

ผ่านพบสาวถิ่นไหนๆ

คงเว้าเอาใจเขาไปทุกย่านรูปหล่อเสียงใส

สาวไดจะยอมให้ผ่านพี่มาถึงถิ่นอิสาน

สาวบึงพลาญยังสิออนซอน

ดนตรี

อ้ายเอ๊ยคนแดนไกลบรรยายถึงออ้น

เว้าอ่อนแกมหวานสาวบึงพลาญจนเขินชะแล้ว

คำเอ๊ยครั้นจริงจังจังทำเจื้อยแจ้ว

บ่ไลเลยคือให้คำลูกแก้ว

แล้วขวัญอ้ายคงได้ดังมุ่น

สาวเมืองเกินนี้กะใจยังว่าง

ยังบ่มีไผซ่อนบ่อน

ถึงเป็นคนไกลถ้าใจพี่จริงซะอย่าง

ความฝันนั้นพอมีทาง

ขอแค่หัวใจอย่าได้กะล่อน

ไม่มีแหวานเพชรของคนร้อยเอ็ดยโสธร

จนมีน้องไม่ขอดค่อนขอให้เราซึงตรึงกัน

โอ้พ่อพุ้มพวงบัวหลวงขอความจริงใจ

ถ้ารักแล้วอย่าทำลาย

ให้น้องต้องอายขายหน้าซาวบ้านสัญญาได้ไหม

ถ้าปลงเมื้อไรแล้วจะมาหมั้น

ถ้ากล้ารับปากตามนั้น

สาวบึงพลาญจะตั้งตารอ

ดนตรี

อ้ายเอ๊ยสองคนเฮามาเว้ากันจ้อๆ

ชะนอคนไคให้ไผไผเขาได้ลือได้ซ่า

อ้ายเอ๊ยสาวร้อยเอ็ดอยากกินข้าวห่วงพา

สาวกุลาอยากกินปลาห่วงปิ้ง

หวังขอพิงจั้งค่อนค่ำ

ตั้งไว้ลำสิขอลาลงแล้วแต่บัวหลวงยังรอพี่

BY MOF TOOK