ค่ำ..นี้ ดึก..แล้ว
แว่ว คล้าย
เสียงเธอเจื้อยแจ้ว
แผ่วเพ้ออยู่
ลมหวนทวนพรู ดังชู้รำพัน
ดึกแล้ว โอ้แก้วตา
เธอหรือว่า อุปทาน
ครุ่นคิด พิศสถาน
ขนลุกซ่าน สะท้านใจ
เสียงแจ้ว แว่วเพ้อ
หรือเธอ ครวญใคร่
หัว ใจ เจียนจะขาด
ด้วยอำนาจ แห่งความ อาลัย
เสียงนั้น เอื้อนเอ่ย
ดุจเผย ความนัย
ชื่นชู รู้ใจ
รักเรา จะไม่ เลือนเลย
ไม่เมิน เฉยเมย
น้ำคำ พร่ำเอ่ย เดียวแด
ป่าน..นี้ คู่..ใจ
อยู่ ไหน
ทางเหนือ หรือใต้ ใคร่รู้แน่
สุดเหลียว เดียวแด
รักแท้ อาจิณ
จะขอ วอนเทพไท
จงหวนให้ เธอได้ยิน
จะขอ เอาโขดหิน
ทั่วทุกถิ่น มั่นสัญญา
ขอเอาดินฟ้า
นั้นมารวมเข้า
เคล้ากัน เป็นน้ำหมึก
สักสัญญา จารึกกลางใจ
สายลม พัดอยู่
จงรู้ ความนัย
เสี่ยงคำ รักไป
เพราะความ รักใคร่ ไม่เพี้ยน
จะเขียน รักเพียร
ไว้บน พื้นโลก เราเอย
ป่าน..นี้ คู่..ใจ
อยู่ ไหน
ทางเหนือ หรือใต้ ใคร่รู้แน่
สุดเหลียว เดียวแด
รักแท้ อาจิณ
จะขอ วอนเทพไท
จงหวนให้ เธอได้ยิน
จะขอ เอาโขดหิน
ทั่วทุกถิ่น มั่นสัญญา
ขอเอาดินฟ้า
นั้นมารวมเข้า
เคล้ากัน เป็นน้ำหมึก
สักสัญญา จารึกกลางใจ
สายลม พัดอยู่
จงรู้ ความนัย
เสี่ยงคำ รักไป
เพราะความ รักใคร่ ไม่เพี้ยน
จะเขียน รักเพียร
ไว้บน พื้นโลก เราเอย
