ยามนี้เธอนอนหัวใจร้าวรอนหรือเปล่า
โถ คงทั้งซึมทั้งเซา
เฝ้าตรมมิเบาทรวงอยู่
เมื่อเธอฝากใจฉันมีเยื่อใยเอ็นดู
แต่วางท่าเฉยเพียงครู่
รั้งรอเพื่อดูใจกัน
เธอร้อนอารมณ์พะวงหลงตรมเสียก่อน
แหมชายนะชายแสนงอนเข้าใจหญิงรอนหรือนั้น
ผู้ชายอะไรน้อยใจก็เมินไปพลัน
ไม่รอให้หญิงจำนรรจ์
หญิงจึงอัดอั้นตันใจ
จึงฝากลมพาพัดใจฉันมาซ้อนไว้ใต้หมอน
เมื่อเธอซบหน้าแนบนอน
ได้ยินที่หมอนกระซิบบ้างไหม
โปรดฟังถ้อยคำ
สำเนียงที่ครวญพิไร
เสียงกระซิบกระซิบเผยใจ
สวาทอาลัยท่วมท้นอาวรณ์
กระซิบเบาๆหัวใจสองเราเคล้ามั่น
ฉันเองรักเธอเหมือนกัน
เฝ้ารอสัมพันธ์ดังก่อน
หลับตาไม่ลงพะวงแต่เธอยามนอน
คร่ำครวญไม่หวนมาวอน
หัวใจคอยอ้อนอิงเธอ
