อยู่ๆก็หายไป ทนไม่ได้หรอกเธอ
เมื่อก่อนเคยพบเจอ รักกันเคยห่วงใย
เจ็บจับ จนใจหนาว ร้าวจนปวดใจ
ที่ไม่เคยมาคอยดูแล ห่วงใย ใส่ใจกันบ้างสักหน่อย
อยากจะลืม ก็ลืม ใจดำไม่จำ
ทำกันเจ็บอย่างนี้
ปวดใจใครว่าดี มีแต่เปลืองน้ำตา
ได้ยินเสียง หัวใจตัวเองมันเรียกหาเธอ
ยิ่งปวดร้าว เพราะฉันต้องเดินจากไป
หากว่าฉันยังอยู่ ก็คงจะทำให้เธอ
ยิ่งหนักใจ
ฉันจำต้องเดินจากไป
ที่น้ำในตา มันไหลออกมาเพราะปลื้มใจ
ที่เห็นมีใคร ดูแลหัวใจเธอดีกว่าฉัน
ที่น้ำในตา มันไหลออกมาเพราะตื้นตัน
ที่เขาคนนั้น ให้ความรักเธอไม่น้อยกว่าฉัน
ทุกๆก้าวที่ฉันเดินไป นั้นแทบขาดใจไร้แรงกำลัง
ทุกๆสิ่งที่ฉันทำไป จะเจ็บปวดใจฉันก็จะทำ
เพื่อเธอ
อยู่ๆก็หายไป ใจเลยเงียบเหงา
ก็เปลี่ยนเป็นความเศร้า เรามันคนอ่อนไหว
เจ็บจับ จนใจหนาว ร้าวจนปวดใจ
ที่ไม่เคยมาคอยดูแล ห่วงใย ใส่ใจกันบ้างสักหน่อย
อยากจะลืม ก็ลืม ใจดำไม่จำ
ทำกันเจ็บอย่างนี้
ปวดใจใครว่าดี มีแต่เปลืองน้ำตา
มีแต่เปลืองน้ำตา
ที่น้ำในตา มันไหลออกมาเพราะปลื้มใจ
ที่เห็นมีใคร ดูแลหัวใจเธอดีกว่าฉัน
ที่น้ำในตา มันไหลออกมาเพราะตื้นตัน
ที่เขาคนนั้น ให้ความรักเธอไม่น้อยกว่าฉัน
ทุกๆก้าวที่ฉันเดินไป นั้นแทบขาดใจไร้แรงกำลัง
ทุกๆสิ่งที่ฉันทำไป จะเจ็บปวดใจฉันก็จะทำ
เพื่อเธอ
เพื่อเธอ
