နင္ဟာအေတာင္ပါတဲ့ငွက္ပါ
ငါဟာလြင့္ပါးတဲ့ေရာ္ရြက္ဝါ
အဆင္ေျပ ေလလာတုန္းအခိုက္မွာ
ၾကည္ႏူးျမဴးခဲ့တယ္ တစ္ရံတစ္ခါ
ေလျငိမ္တဲ့အခိုက္မွာ
မေခၚပဲ မေမွ်ာ္ပဲေရာက္ရာ
ေၾကြကာက်တဲ့အခါ ေျမမွာလွဲေလ်ာင္းရာ
မင္းလဲမေရာက္လာ အခ်စ္လဲမရွိကာမွာ
အမွန္တရားရဲ့အရသာ
တကယ္ဆို မခ်ိဳပါဘူး အခ်စ္ရာၾကာမွ
ခါးမွန္သိႏိုင္တဲ့အရာ
အိုေလ ဒါေပမယ့္အခုအခါ
ကုိယ္မွမခ်စ္ပဲလဲ မေနႏိုင္တာ
အရင္လုိဘဝအစမွာ ျပန္ျပီးေနခြင့္ရေတာင္
အျပန္တရာမိုက္ဦးမွာ အဖန္တရာမွားဦးမွာ
ေနာက္ဆံုးေတာ့ေလ စဥ္းစားမိတာ
အခ်စ္မွာမ်က္စိမရွိပါ
မၾကံဳခင္ၾကံဳခ်င္ခဲ့ရသလို
ၾကံဳလည္းမခ်င့္မရဲနဲ႔ေနဆဲပါ
ရင္မွာမေျပႏိုင္တဲ့အရသာ
ဒီဘဝခ်စ္ရမွေနေပ်ာ္မွာ
