Lyricist : กฤษติกร พรสาธิต

ยิ่งเจ็บยิ่งรัก

แปลก ที่ใจฉันทำไมเป็นแบบนี้

เจ็บกี่ครั้งก็ยังไม่เคยหนี

ยังยอมให้เธอทุกที

ยังหวังดีแค่เธอเรื่อยมา

ใคร ก็เตือนฉันว่าควรต้องบอกลา

บอกให้ฉันว่าควรถอยออกมา

ก่อนที่จะเสียน้ำตา

แล้วอะไรมันจะสายไป

ก็บอกตัวเองควรจะพอ

แต่สุดท้ายกลับยังรอ

มันยิ่งห้ามเหมือนยิ่งทำไม่ไหว

อยากจะหนีไปไกลไกล

แต่พอเจอเธอทีไร

ฉันกลับยกโทษให้เธออย่างนี้

ใจมันกลับยอมให้เธอทุกที

ยิ่งเสียน้ำตาให้เธอเท่าไร

กลับยิ่งรักเธอมากขึ้นทุกวัน

ทำไมนะ ไม่รู้เหมือนกัน

ใจมันยิ่งเจ็บยิ่งรัก

ยิ่งเสียน้ำตาให้เธอเท่าไร

กลับเหมือนหัวใจเราอยู่ใกล้กัน

มันคือรักหรือคืออะไร

ฉันถึงยิ่งเจ็บยิ่งรักทำไมไม่เข้าใจ

ก็บอกตัวเองควรจะพอ

แต่สุดท้ายกลับยังรอ

มันยิ่งห้ามเหมือนยิ่งทำไม่ไหว

อยากจะหนีไปไกลไกล

แต่พอเจอเธอทีไร

ฉันกลับยกโทษให้เธออย่างนี้

ใจมันกลับยอมให้เธอทุกที

ยิ่งเสียน้ำตาให้เธอเท่าไร

กลับยิ่งรักเธอมากขึ้นทุกวัน

ทำไมนะ ไม่รู้เหมือนกัน

ใจมันยิ่งเจ็บยิ่งรัก

ยิ่งเสียน้ำตาให้เธอเท่าไร

กลับเหมือนหัวใจเราอยู่ใกล้กัน

มันคือรักหรือคืออะไร

ฉันถึงยิ่งเจ็บยิ่งรักทำไมไม่เข้าใจ

ทำไมไม่เข้าใจ

ยิ่งเสียน้ำตาให้เธอเท่าไร

กลับยิ่งรักเธอมากขึ้นทุกวัน

ทำไมนะ ไม่รู้เหมือนกัน

ใจมันยิ่งเจ็บยิ่งรัก

ยิ่งเสียน้ำตาให้เธอเท่าไร

กลับเหมือนหัวใจเราอยู่ใกล้กัน

มันคือรักหรือคืออะไร

ใจมันยิ่งเจ็บยิ่งรักทำไมไม่เข้าใจ