به دشت باز و کوهستان هایت سوگند

به سرخی گل، آبی آبهایت سوگند

به شعری که در دل سنگ نهفتی

قسم به روز و شب، به راز پنهان آشکار

ای جاودانگی با من باش

ای عشقت لبریز، سوداگر جانم باش هر شب

هر روز، ببر مرا به اوج فروتنی

بشکن بسوز بساز، هر آنجه در من و از من بیرون است

بنمای حقیقت را بر من، مرا آب هیاتم ده

ای جاودانگی با من باش

قشم به گرمای خورشید

به ابر و باران، به سحر عشق در دل آدم

قسم به طوفان هایت، به زایش و مرگ

به دردی که در دل عشق نهفتی

قسم به روز و شب، به راز ثنهان و آشکار

ای عشقت لبریز، سوداگر جانم باش هر شب

هر روز، ببر مرا به اوج فروتنی

بشکن بسوز بساز، هر آنجه در من و از من بیرون است

بنمای حقیقیت را من، مرا آب هیاتم ده