อาจเป็นดวงชะตา
อาจบังเอิญให้ฟ้าลิขิต
ทำนายหัวใจ
ให้เราพ่ายแพ้ตลอดมา
เจ็บจนเกินเสียใจ
ถูกทำลายไม่เหลือน้ำตา
เกินใจของคน
จะทนทาน
หากยังพอมีสักทาง
อยากจะขอให้กลายเป็นบ้า
อยากหยุดเวลาไม่ต้องรับรู้อะไร
ให้ฉันลืมเลือนจนตาย
ลบเธอจากใจ ไร้ความทรงจำ
ที่ฉันเคยดีกับเธอ
ไม่ให้จำว่าเคยรักใคร
ให้ฉันได้ลืมเธอไป
เพ้อจนขาดใจ
ทุกข์ทรมานไม่ขอทนทานสิ่งใด
ให้ต้องกลาย
เป็นชายพิการใจฟั่นเฟือน
จบกันไปก็ดี
อยู่กันไปก็ไร้ประโยชน์
ใจเราต้องทน
ให้เธอรักเขาเพื่ออะไร
อยากจะตายซะที
อาจจะดีถ้าฟ้าเป็นใจ
ทำเราให้ตายไม่เคยกลัว
เศษที่เหลือคือผู้ชาย
ถูกทำร้ายให้ใจเป็นบ้า
เจ็บหนักจนชาอยู่ไปก็ไร้วิญญาณ
ให้ฉันลืมเลือนจนตาย
ลบเธอจากใจไร้ความทรงจำ
ที่ฉันเคยดีกับเธอ
ไม่ให้จำว่าเคยรักใคร
ให้ฉันได้ลืมเธอไป
เพ้อจนขาดใจ
ทุกข์ทรมานไม่ขอทนทานสิ่งใด
ให้ต้องกลาย
เป็นชายพิการใจฟั่นเฟือน
บาปหนักที่เธอได้ก่อ
อยากฝากให้จำไว้หน่อย
มีคนยังคอยให้เธอรับกรรม
เศษที่เหลือคือผู้ชาย
ถูกทำร้ายให้ใจเป็นบ้า
เจ็บหนักจนชา
อยู่ไปก็ไร้วิญญาณ
ให้ฉันลืมเลือนจนตาย
ลบเธอจากใจไร้ความทรงจำ
ที่ฉันเคยดีกับเธอ
ไม่ให้จำว่าเคยรักใคร
ให้ฉันได้ลืมเธอไป
เพ้อจนขาดใจ
ทุกข์ทรมานไม่ขอทนทานสิ่งใด
ให้ต้องกลาย
เป็นชายพิการใจฟั่นเฟือน
