Duhai bonda duhai ayahanda
Dengarlah rayuan anakanda
Yang jauh di mata.
Tanpa kusedari airmataku mengalir
Terdengar ayat seruan takbir
Betapa daku gembira jika di samping keluarga
Di pagi mulia hari raya.
‘Kan kusujud di kakimu bila kita bertemu
‘Kan kucium tanganmu kupohon restumu
Oh maafkan daku kesalahan diriku.
Walau jauh di mata namun kau tak dapat kulupa
Doaku sepanjang masa agar kau bahagia
Kupohon restu darimu oh ayah dan ibu
Agar tercapai citaku membela nasibmu.
‘Kan kusujud di kakimu bila kita bertemu
‘Kan kucium tanganmu kupohon restumu
Oh maafkan daku kesalahan diriku.
Kesalahan diriku.