გრანადის ახლოს წყაროსთან ახლოს

ბოშა ქალები ავსევდნენ დოქებს

და თან მღეროდნენ ბოშურ სუმღერებს

ბოშურ სიმღერებს.

როცა მოვკდები ჩამატანეთ ჩემი გიტარა,

როცა მოვკდები მე დამმარხეთ

ფორთოხლის ბაღში,

როცა მოკვდებიმე დამმარხეთ

ყველა ყვავილში

,როცა მოვკდები.

გრანადის ახლოს წყაროსთან ახლოს,

ბოშა ქალები ავსევდენ დოქებს

და თან მღეროდნენ

ბოშურ სიმღერებს

ბოშურ სიმღერებს.

გრანადის ახლოს და მზესთან ახლოს,

მას ქონდა სახლი პატარა სახლი

და აივანი ქონდა პატარა

და აივანზე ხარობდა ვარდი.

ასე მღეროდენ ბოშა ქალები

ასე ტიროდა თეთრი გიტარა

როგორც ქარები ტირიან ზამთარს

ვტირიან ზამთარს.

ცბიერებანი ჩვენი დროის დაიფერფლება,

მხოლოდ და მხოლოდ უდაბნოა მარადიული

ოცნება მზეზე და კოცნაზე დაიფერფლება,

მხოლოდ და მხოლოდ უდაბნოა მარადიული

ყური მიუგდე მეგობარო ამ დიდ სიჩუმეს

,იგი სავსეა ტალღის ხმაურით

იგი სავსეა ტალღის ხმაურით

და სინანულით

გრანადის ახლოს

წყაროსთან ახლოს

ბოშა ქალები ავსებდნენ დოქებს

და თან მღეროდნენ ბოშურ სიმღერებს

ბოშურ სიმღერებს

გრანადის ახლოს და მზესთან ახლოს,

მას ქონდა სახლი პატარა სახლი

და აივანი ქონდა პატარა

და აივანზე ხარობდა ვარდი.

სიჩუმე მიწას ლოყით შეეხო

ასე მღეროდა ბოშა ქალები

ასე ტიროდა თეთრი გიტარა

და იმსხვრეოდა თაღი რიჟრაჟის

გრანადის ახლოს და მზესთან ახლოს,

მას ქონდა სახლი პატარა სახლი

და აივანი ქონდა პატარა

და აივანზე ხარობდა ვარდი.

ასე მღეროდნენ ბოშა ქალები

ასე ტიროდა თეთრი გიტარა

სივრცეებს ღამით მოზმანებულებს

მოზმანებოლებს