Στέκει στου δρόμου κάποια άκρη μοναχός
θαρρείς και κρύβει τη ντροπή του στο σκοτάδι
Όμως τι φταίει αν γεννήθηκε φτωχός
Τι φταίει αυτός, αν της ζωής
αν της ζωής είναι ρημάδι
Αλήτη δίχως αγάπη με δίχως μάνα και δίχως σπίτι
Αλήτη μες στη μανία του βορρά μικρό σπουργίτι
Αλήτη
Κι όμως κι αυτός ίσως μπορέσει μια φορά
να βρει ένα όνειρο μια αγκάλη ένα απάγκιο
να βρει δυο χέρια να του δώσουνε φτερά
και τα δυο χείλη για να του δώσουνε κουράγιο
Αλήτη δίχως αγάπη...
