Ağladığımı Kimseye Söyleme Anne

Onlar Beni Güçlü Biliyor

Onlar Beni En Zor Günümde Bile Ayakta Biliyor

Ben Aslında Gülerek Geçirdiğim Her Günü Akşamı Evde

ağlarken,

Onlar Benim İçimin Sızladığını,Yüreğimin Yandığını

bilmiyor...

Ağladığımı Kimseye Söyleme Anne

Onlar Beni Kral Biliyor

Onlar Beni Kızdım Mı Dünyayı Yakacak İnsan Biliyor...

Ben Aslında Onun Gözlerine Bakmaya Bile Kıyamazken

Onlar Benim Bir Erkek Uğruna Üzeleceğimi Tahmin Bile

etmiyor...

Ağladığımı Kimseye Söyleme Anne

Onlar Beni Ağlamaz Biliyor

Onlar Beni...Üzüldüm Mü Bulunduğum Şehri Bulutlar Kaplar

biliyor...

Ben Aslında Odama Kapanıp Sitem Duygusuyla Bir Köşeye

sinerken..

Onlar Beni Hiçbirşeyin Sarsacağını Akıllarının Ucundan Bile

geçirmiyor...

Ağladığımı Kimseye Söyleme Anne

Onlar Bunu Hiç Bilmiyor..

Onlar İçin Ben En Sağlam Köprülerden Daha Sıkı Bağlıyımdır

hayata...

Ben Aslında Ölümle Yaşam Arasındaki İnce Çizgide Bir O Yana

bir bu yana giderken

Onlar Hala Benim İçin Hayatın Büyük Bir Hayal Kırıklığı

olduğunu bilmiyor