ماه شب چهارده پیش تو بی ریخته
آبروش از خوشکلی تو ریخته
ماه شب چهارده پیش تو بی ریخته
آبروش از خوشکلی تو ریخته
ستاره که چش به چشای تو دوخته ندیدی مگه آتیش گرفته سوخته بابا ندیدی مگه آتیش گرفته سوخته
ماه شب چهارده پیش تو بی ریخته
آبروش از خوشکلی تو ریخته
ماه شب چهارده پیش تو بی ریخته
آبروش از خوشکلی تو ریخته
خورشید خانم که برقش عالمو می سوزونه
از برق تیغ چشمات دق کرده نیمه جونه
تو شب های مهتابی تو فکر من می خوابی
تو روزای بارونی هی می زنی و می خونی
هی می زنی و می خونی هی می زنی و می خونی هی می زنی و می خونی
