Ben O Yâre Vuruldum

ŞİİR BOHÇASI...

Salın beni zincirler, ben o yâra vuruldum…

Girmeyin günâhıma ki hünkâra vuruldum…

ŞİİR BOHÇASI...

Cellâdımın gözlerine râm olmuşum dilâ…

Pervâsızım pervâsız bir dildâra vuruldum…

Neyleyim sevdâsız baharı, Cennet olsa da

Yâr’in nefesiyle harlanan nâra vuruldum.

ŞİİR BOHÇASI...

Hiç gam değil uğruna binlerce defa ölmek,

Aşkınla mâbetleşen, o mezara vuruldum.

Bahtı kara olsam da bir garip divâneyim,

Divâneyim divâne, bu diyâra vuruldum.

Senden sana kaçtım hep, senden sana koştum hep,

Aşkının oklarıyla ben kazârâ vuruldum.

ŞİİR BOHÇASI...

Bu gök kubbe bahtıma her mevsimde ağlıyor,

Göz göz sağanak inen bir yağmura vuruldum.

Uzak diyarda sürgün münzevi bir mahkûmum,

Buram buram yâr kokan, şu rüzgâra vuruldum.

Kara sevda ne imiş bilir misin be gülüm,

Güzeller güzeline, ben kapkara vuruldum.

Tutmayın beni artık tutmayın mahzenlerde,

Kenanlı Yusuf gibi bir serdâra vuruldum.

Buldumsa ölümsüzlük iksirini ben buldum,

Ölümler ötesinde şehriyâra vuruldum.

Ben gibi garip garip öten bülbül neylersin,

Bülbül aklın yitirdi, ben gülzâra vuruldum.

Coşkun bir nehir oldum, yıktım bütün bentleri

Yâr adıyla cezbedâr, deryalara vuruldum

Kara sevda ne imiş bilir misin be gülüm,

Güzeller güzeline, ben kapkara vuruldum.

…………………….

heybemdeki_cümleler....

Nurullah Gülsever