ഏതോ മഴയിൽ നനവോടെ നാമന്നു കണ്ടു
തീരാ മൊഴിയിൽ മൗനങ്ങളായലിഞ്ഞു...
ഈറൻ കാറ്റിൽ മെല്ലെ ...
മായും മഞ്ഞിന്റെ ഉള്ളിൽ ..
ഈറൻ കാറ്റിൽ മെല്ലെ ...
മായും മഞ്ഞിന്റെ ഉള്ളിൽ ..
പുലരും പൂക്കളായിതാ
പകലുകൾ തീരാതെ പുതുമഴ തോരാതെ
ഇരുചിറകറിയാതെ ഒന്നാകുന്നേ
പലനിറമകലുന്നേ പുതുനിറമുണരുന്നേ
ഒരു സ്വരമുയരുന്നേ നെഞ്ചിൽ താനേ...
സജിനീ .....
ആദ്യമായെന്നപോൽ അത്രമേൽ ഓമലായ്‌
നോക്കി നോക്കി നിന്നു ..
മാരിവിൽ മാഞ്ഞതും രാവുകൾ പോയതും
നാമറിഞ്ഞതില്ല...
പതിവായി ചാരെ നിന്നതും
പറയാതെ തമ്മിൽ കണ്ടതും
പതിവായി ചാരെ നിന്നതും
പറയാതെ തമ്മിൽ കണ്ടതും
ഏതേതോ തേരേറി പോയോ....
ഒന്നൊന്നും മിണ്ടാതെ പോയോ
പകലുകൾ തീരാതെ പുതുമഴ തോരാതെ
ഇരുചിറകറിയാതെ ഒന്നാകുന്നേ
പലനിറമകലുന്നേ പുതുനിറമുണരുന്നേ
ഒരു സ്വരമുയരുന്നേ നെഞ്ചിൽ താനേ...
പകലുകൾ തീരാതെ പുതുമഴ തോരാതെ
ഇരുചിറകറിയാതെ ഒന്നാകുന്നേ
പലനിറമകലുന്നേ പുതുനിറമുണരുന്നേ
ഒരു സ്വരമുയരുന്നേ നെഞ്ചിൽ താനേ...
