ส้ม มารี: ฉันเคยออกตามหาคนๆ นั้น
ส้ม มารี: จากโลกทั้งใบ
ส้ม มารี: แล้วก็ไม่มีเธออยู่ที่ใด
ส้ม มารี: มันคงเป็นแค่ความฝัน
ส้ม มารี: แล้วมีใครบอกไว้
ส้ม มารี: ข้างบนนั้นมีโลกทั้งใบ
ส้ม มารี: อาจจะมีใครสักคน
ส้ม มารี: รออยู่บนโลกนั้น
ส้ม มารี: หรือเธอจะอยู่ตรงนั้นแสนไกล
ส้ม มารี: ใช้เวลาเดินขึ้นไปเท่าไร
ส้ม มารี: มันก็คงไม่พอ
ส้ม มารี: ได้แต่มองหาเธอจากตรงนี้
ส้ม มารี: ที่ๆ มีแค่ฉันนั้นรอเธอ
ส้ม มารี: มีอยู่จริงข้างบนตรงนั้นใช่ไหม
ส้ม มารี: ฉันเชื่อสักวัน
ส้ม มารี: ที่เรานั้นอาจได้พบกัน
โอ๊ต ปราโมทย์: อยากรู้ในเวลานี้
โอ๊ต ปราโมทย์: ข้างบนนั้นสบายดีหรือเปล่า
โอ๊ต ปราโมทย์: เธอจะอยู่อย่างไร
โอ๊ต ปราโมทย์: บอกกับฉันให้รู้ที
โอ๊ต ปราโมทย์: หรือเธอจะอยู่ตรงนั้นแสนไกล
โอ๊ต ปราโมทย์: ใช้เวลาเดินขึ้นไปเท่าไร
โอ๊ต ปราโมทย์: มันก็คงไม่พอ
โอ๊ต ปราโมทย์: ได้แต่มองหาเธอจากตรงนี้
โอ๊ต ปราโมทย์: ที่ๆ มีแค่ฉันนั้นรอเธอ
โอ๊ต ปราโมทย์: มีอยู่จริงข้างบนตรงนั้นใช่ไหม
โอ๊ต ปราโมทย์: ฉันเชื่อสักวัน
โอ๊ต ปราโมทย์: ที่เรานั้นอาจได้พบกัน
ส้ม มารี: หรือเธอจะอยู่ตรงนั้นแสนไกล
Both: ใช้เวลาเดินขึ้นไปเท่าไร
Both: มันก็คงไม่พอ
Both: ได้แต่มองหาเธอจากตรงนี้
Both: ที่ๆ มีแค่ฉันนั้นรอเธอ
Both: มีอยู่จริงข้างบนตรงนั้นใช่ไหม
Both: ฉันเชื่อสักวัน
Both: ที่เรานั้นอาจได้พบกัน
โอ๊ต ปราโมทย์: เธอจะอยู่ตรงนั้นแสนไกล
โอ๊ต ปราโมทย์: มันก็คงไม่พอ
Both: ได้แต่มองหาเธอจากตรงนี้
Both: ที่ๆ มีแค่ฉันนั้นรอเธอ
Both: มีอยู่จริงข้างบนตรงนั้นใช่ไหม
Both: ฉันเชื่อสักวัน
Both: ที่เรานั้นอาจได้พบกัน