มืออีซ้าย
อ้ายคีบยาสูบ
มือเบื้องขวา
อ้ายกำคอขวดเหล้าขาว
มือของอ้ายมันบ่ว่าง
ดอกผู้สาว
สิไปกอดซูนคิง
มันบายเเก้มไผบ่ได้ ดอก
เเปดโมงเช้า
เก้านาฬิกา
เป็นเวลาที่อ้าย
เเต่งโตออกไปปั้นคันเเท
ส่งยีนขาดดาก
ลายปานกับเเก้
โตดำๆ เเหล่ๆ
คือจังก้อนขี้ถ่านไฟ
เจ้านั้นกำลังย่างกายมา
ใส่ชุดนักศึกษา
ย่างกายเถียงอ้ายไป
เจ้ากำลังไปเรียนมหาลัย
มือของเจ้า
มีไว้เขียนหนังสือ
มืออีซ้าย
อ้ายคีบยาสูบ
มือเบื้องขวา
อ้ายกำคอขวดเหล้าขาว
มือของอ้ายมันบ่ว่าง
ดอกผู้สาว
สิไปกอดซูนคิง
ในขณะที่อ้ายปั้นคันเเทนา
มันคงเป็นเวลา
ที่เจ้าไปโรงเรียน
ตกบ่ายได้เวลา
ขุดขี้ไก่เดืยน ไปใส่เบ็ด
มันบายเเก้มไผบ่ได้ ดอก
อีกบ่ดน
เจ้าก็จบปรีญญา
อ้ายเกือกดีเกือกหญ้า
บ่ไปหน้ามาหลังจักเทือ
ย้านเด่น้ำตาไหลออกมา
บ่ฮู้เมือ
ตายเกิดใหม่อีกจังเทือ
พรรษาจั่งสิสมเจ้า
มืออีซ้าย
อ้ายคีบยาสูบ
มือเบื้องขวา
อ้ายกำคอขวดเหล้าขาว
มือของอ้ายมันบ่ว่าง
ดอกผู้สาว
สิไปกอดซูนคิง
ในขณะที่อ้ายปั้นคันเเทนา
มันคงเป็นเวลา
ที่เจ้าไปโรงเรียน
ตกบ่ายได้เวลา
ขุดขี้ไก่เดืยน
ไปใส่เบ็ด
มันบายเเก้มไผบ่ได้
มืออีซ้าย
อ้ายคีบยาสูบ
มือเบื้องขวา
อ้ายกำคอขวดเหล้าขาว
มือของอ้ายมันบ่ว่าง
ดอกผู้สาว
สิไปกอดซูนคิง
ในขณะที่อ้ายปั้นคันเเทนา
มันคงเป็นเวลา
ที่เจ้าไปโรงเรียน
ตกบ่ายได้เวลา
ขุดขี้ไก่เดืยน ไปใส่ เบ็ด
มันบายเเก้มไผบ่ได้ ดอก
