อ้ายฝากแหวนทอง

ให้น้องเป็นของมัดจำ

ก่อนลาไปหางานทำ

ฝากคำหวานปานจะกลืน

บ่ทันถึงปี

อ้ายมีใจให้คนอื่น

แหวนทองอ้ายมาเอาคืน

อ้ายลืมบ่จำคำเว้า

ฮ้องไห้นอนโทรม

ทุกข์ตรมขื่นขมฤดี

เจ็บปวดร้าวคราวนี้

จั๊กปีสิส่วงสิเซา

อีกหน่อยฮอยแหวน

สิเป็นสีเดียวคือเก่า

คึดยากหม่องฮอยแตกร้าว

ใจเราที่เขาย่ำยี

เคยเบิ่งแหวน

แทนอ้ายเมื่อยามไกลห่าง

เมื่อรักมาร้าง

เบิ่งนิ้วนางเป็นสองสี

แม่ถามหาแหวน

หมู่ถามหาแฟน

ตอบจั่งใด๋ดี

คิดหาทางออกบ่มี

หลายทีคิดสั้นใจน้อย

อ้ายถอดแหวนคืน

แล้วยื่นถ้อยคำอำลา

เหตุไม่เท่าเม็ดงา

ลบคำสัญญาหลุดลอย

อ้ายเว้าคื้อๆ

แล้วบ่ถือป๋าถิ่มคนคอย

คิดหวนยิ่งพาใจหงอย

ฮ้องไห้เบิ่งฮอยแหวนหมั้น

อ้ายถอดแหวนคืน

แล้วยื่นถ้อยคำอำลา

เหตุไม่เท่าเม็ดงา

ลบคำสัญญาหลุดลอย

อ้ายเว้าคื้อๆ

แล้วบ่ถือป๋าถิ่มคนคอย

คิดหวนยิ่งพาใจหงอย

ฮ้องไห้เบิ่งฮอย

แหวนหมั้น