เหมือนพลัดตกหลังควายมาโดนตอไม้
เมื่อได้ยินคำพูดของอ้ายบอกว่าเลิกกัน
พอปานถืกค้อนตอกสิ่วตอกใจเจ็บจนสะท้าน
ทุ่มเทกับอ้ายมานานเหลือแต่ความว่างเปล่า
กลายมาเป็นแฟนเก่าเพียงชั่วข้ามคืน
ปาดน้ำตาปนเสียงสะอื้นนั่งกอดความเหงา
ย้อนบุญของน้องบ่พอจึงพบกับความปวดร้าว
หลีกทางให้อ้ายกับเขาน้องสิใส่เกียร์ถอย
น้ำตาที่ไหลย้อยไม่นานก็คงเหือดหาย
แต่ใจที่ฮักอ้ายไม่มีวันลืมได้ลง
ให้อ้ายกับเขารักกันผูกพันมั่นคง
จะขอใช้คำว่าปลงเยียวยาแผลใจตัวเอง
เหมือนพลัดตกหลังควายมาโดนตอไม้
ยังโชคดีที่ไม่ถึงตายแต่ใจพิการ
อยากขอร้องอ้ายได้บ่ อย่าควงเขามาเย้ยกัน
สงสารคนใจพิการจะกระอักความเจ็บจนตาย
น้ำตาที่ไหลย้อยไม่นานก็คงเหือดหาย
แต่ใจที่ฮักอ้ายไม่มีวันลืมได้ลง
ให้อ้ายกับเขารักกันผูกพันมั่นคง
จะขอใช้คำว่าปลงเยียวยาแผลใจตัวเอง
เหมือนพลัดตกหลังควายมาโดนตอไม้
ยังโชคดีที่ไม่ถึงตายแต่ใจพิการ
อยากขอร้องอ้ายได้บ่ อย่าควงเขามาเย้ยกัน
สงสารคนใจพิการจะกระอักความเจ็บจนตาย
