น้องนางทำไมไม่ยอมห่างแม่
จะไปทางไหนก็แล้วแต่
น้องต้องเอาแม่ไปด้วยเสมอ
พี่อยากพูดจา
กับขวัญตายามเมื่อได้เจอ
พี่อยากพูดจา
กับขวัญตายามเมื่อได้เจอ
แต่แล้วพี่ยืนเซ่อ
เพราะแม่เธอคอยกีดกัน
แม่น้องท่าน
คงไม่ต้องการพี่
ไปเป็นลูกเขยชั้นดี
เพราะพี่มีเพียง
แต่เสียงหวานๆ
ขับกล่อมบรรเลง
ร้องเพลงไปทั้งวัน
ขับกล่อมบรรเลง
ร้องเพลงไปทั้งวัน
เปรียบเป็นเช่นขอทาน
คงไม่ต้องการพี่เป็นลูกเขย
น้องคงเป็นคนดีของแม่
พี่คงจะแย่
เพราะเธอและแม่
ไม่ห่างกันเลย
พี่อยากจะเตือน
น้องนางเอาไว้หน่อยเอย
พี่อยากจะเตือน
น้องนางเอาไว้หน่อยเอย
หากแม้ทำเฉยเมย
เดี๋ยววัยล่วงเลย
ใครจะเหลียวแล
ถ้าน้องยังสงสารตัวพี่
เลิกไปไหนๆกับแม่เสียที
แล้วพี่จะได้สุขใจจริงแท้
ไม่ต้องกังวล
แม่น้องมาจ้องมาแล
ไม่ต้องกังวล
แม่น้องมาจ้องมาแล
ไม่ช้าจะไปขอแน่
แม้นพ่อและแม่แกไม่ขัดขวาง
ถ้าน้องยังสงสารตัวพี่
เลิกไปไหนๆกับแม่เสียที
แล้วพี่จะได้สุขใจจริงแท้
ไม่ต้องกังวล
แม่น้องมาจ้องมาแล
ไม่ต้องกังวล
แม่น้องมาจ้องมาแล
ไม่ช้าจะไปขอแน่
แม้นพ่อและแม่แกไม่ขัดขวาง
