แม้เวลาผ่านนานแสนนาน ใจยังไม่เปลี่ยน

ถึงฤดูเปลี่ยน หมุนเวียน ไม่เคยหยุดเฉย

แต่ความรักที่ให้กัน ไม่มีวัน ลดน้อยลงเลย

ยังคงพูดเฉยเฉย รักเธอ

ขอเพียงรู้สึก เชื่อใจ ในยามต้องห่าง

แม้มีความต่างแต่ร่วมทาง กันด้วยเหตุผล

มีความหวังให้กันต่อเติมฝัน ของคนสองคน

มีทั้งสุขทุกข์ปน นานมา

เพราะฉะนั้นจึงรักกันเช่นฉะนี้

เพราะเรามีวันเก่าเก่า

มิใช่มีแต่เพียงดอกไม้

มีรอยยิ้มและมีน้ำตา

วันที่โลกเหว่ว้า อย่างน้อยมีเธอ

เพราะฉะนั้นจึงคิดถึงกันเสมอ

เหมือนมีเธอคอยชิดใกล้

แม้จะอยู่ห่างกันเพียงไหน

ห่างไกลทะเลขวางกั้น

ยามเมื่อนอนหลับฝันจะฝันถึงเธอ

ขอเพียงรู้สึกเชื่อใจ ในยามต้องห่าง

คิดถึงกันบ้างคำสัญญา ที่เคยให้ไว้

จะมีรักให้กันและแบ่งปัน เพื่อคนมากมาย

ใจจึงอุ่นแม้กายไกลกัน

เพราะฉะนั้นจึงรักกันเช่นฉะนี้

เพราะเรามีวันเก่าเก่า

มิใช่มีแต่เพียงดอกไม้

มีรอยยิ้มและมีน้ำตา

วันที่โลกเหว่ว้า อย่างน้อยมีเธอ

เพราะฉะนั้นจึงคิดถึงกันเสมอ

เหมือนมีเธอคอยชิดใกล้

แม้จะอยู่ห่างกันเพียงไหน

ห่างไกลทะเลขวางกั้น

ยามเมื่อเราหลับฝันจะฝันถึงกัน