หาก รัก เธอดั่งเช่นเม็ดทราย
คงหวั่นใจมิวาย
ทรายยามต้องสาย ลม
แต่เพียง แผ่วก็ปลิวริ้วลม
ผสม คลี่นที่สาดซัด มา
หาก รัก วอนบอกลมพัดพา
ลมเจ้าเอยนิจจา
พาซึมเศร้าเหงา ใจ
แต่เพียง เจ้าเลยพัดไกล
ใจ ฉันก็ลอยลับ ไป
เหมือนเม็ด ทราย
หากใจเธอนั้นยัง คงรัก มั่น
ไม่แปรปรวนแม้นวัน ที่ผัน ผ่าน
ด้วยแรงลมพาพัด นั้นไม่ อาจ
แยกรักเราจากกัน นิรันดร์
หาก รัก เธอดั่งเช่นเม็ดทราย
คงหวั่นใจมิวาย ทรายยามต้องสาย ลม
แต่เพียง แผ่วก็ปลิวริ้วลม
ผสม คลี่นที่สาดซัด มา
หาก รัก วอนบอกลมพัดพา
ลมเจ้าเอยนิจจา
พาซึมเศร้าเหงา ใจ
แต่เพียง เจ้าเลยพัดไกล
ใจ ฉันก็ลอยลับ ไป
เหมือนเม็ด ทราย
หากใจเธอนั้นยัง คงรัก มั่น
ไม่แปรปรวนแม้นวัน ที่ผัน ผ่าน
ด้วยแรงลมพาพัด นั้นไม่ อาจ
แยกรักเราจากกัน นิรันดร์
หากใจเธอนั้นยัง คงรัก มั่น
ไม่แปรปรวนแม้นวัน ที่ผัน ผ่าน
ด้วยแรงลมพาพัด นั้นไม่ อาจ
แยกรักเราจากกัน นิรันดร์
ด้วยแรงลมพาพัด นั้นไม่อาจ
แยกรักเรา จากกัน
นิรันดร์
