ถาม ว่ารักแค่ไหน
นับเม็ดทรายทั้งทะเลก็รู้
ลมหายใจ ที่มีอยู่
คือความคิดถึงจากฉัน
ถาม จะเจ็บแค่ไหน
หากเธอไป รักใครสักวัน
ก็ลองนับ ดูสายฝนนั่น
นั่นคือน้ำตาจากใจ
ก็เลยอยากให้รู้
ก็เลยอยากให้เห็น
ก่อนจะทำร้ายกันกว่านี้
เพราะโลกนี้มีเธอ เพียงคนเดียว
ฉันจึงเสียเธอไม่ได้
ถ้าเธออยากทำร้าย ก็เชิญ
แต่อย่าเดินหนีไปจากฉัน
นึกเสียว่าสงสาร
อย่าลงทัณฑ์ ด้วยการลาจาก
ถาม กันสักกี่ครั้ง
ก็ยังบอกเธออย่างนี้
ฟ้า ทุกวันเปลี่ยนสี
แต่ฉันไม่เคยเปลี่ยนใจ
ก็เลยอยากให้รู้
ก็เลยอยากให้เห็น
ก่อนจะทำร้ายกันกว่านี้
เพราะโลกนี้มีเธอ เพียงคนเดียว
ฉันจึงเสียเธอไม่ได้
ถ้าเธออยากทำร้าย ก็เชิญ
แต่อย่าเดินหนีไปจากฉัน
นึกเสียว่าสงสาร
อย่าลงทัณฑ์ ด้วยการลาจาก
นึกเสียว่าสงสาร อย่าลงทัณฑ์
ด้วยคำว่าลาก่อน
