จำความได้ในวัยยังเยาว์

มือพายกระเป๋า

ก้าวเข้ารั้วโรงเรียน

มีสองผู้เฒ่าคอยส่งค่าขีดเขียน

ซื้อชุดนักเรียน

ซื้อหนังสือให้อ่าน

ภาพความทรงจำตั้งแต่ยังน้อย

มีสองเฒ่าคอย

ตรากตรำทำงาน

ส่งงวดรถไถ

ให้งอกงามเบ่งบาน

ผ่านมาเนิ่นนาน

แต่ก็ยังสู้ทน

คันเจ้าไปไกล

กะอย่าให้ภัยมาต้อง

แม่พ่อยังคองเด้อ

เจ้าอย่าหลงส่น

ยังอยากจะเห็นปริญญาสักหน

เจ้าจงอดทนในยามยากเย็น

ให้เจ้าเรียนสูงๆ

เป็นเจ้าคนนายคน

หลีกหนีให้พ่น

ความลำบากยากเข็ญ

สู้ทนอดกลั้นฝ่าฟันความลำเค็ญ

อย่าให้ได้เห็นความอึดอยู่อึดกิน

ให้เจ้าย่างก้าวไกล

ให้ได้เป็นใหญ่เป็นโต

ได้ดีแล้วอย่าอวดโอ้

กลายเป็นงัวลืมตีน

อยู่สูงเทียมฟ้า

อย่าลืมว่ามาจากดิน

ลืมฐานลืมถิ่นมันบ่แก่นแน่นนาน

ให้เจ้าเรียนสูงๆ

เป็นเจ้าคนนายคน

หลีกหนีให้พ่น

ความลำบากยากเข็ญ

สู้ทนอดกลั้นฝ่าฟันความลำเค็ญ

อย่าให้ได้เห็นความอึดอยู่อึดกิน

ให้เจ้าย่างก้าวไกล

ให้ได้เป็นใหญ่เป็นโต

ได้ดีแล้วอย่าอวดโอ้

กลายเป็นงัวลืมตีน

อยู่สูงเทียมฟ้า

อย่าลืมว่ามาจากดิน

ลืมฐานลืมถิ่นมันบ่แก่นแน่นนาน

ผู้อยู่เบื้องหลังของปริญญา

ผู้ที่รับบทเป็นพ่อค้าเร่ขายแรงงาน

สู้บ่เคยถอย

สิเจออีหยังบ่เคยย่าน

นักสู้ตลอดกาลคือพ่อกับแม่

สู้บ่เคยถอย

สิเจออีหยังบ่เคยย่าน

นักสู้ตลอดกาลคือพ่อกับแม่