ต้องจากบ้านนา
ถูกเกณฑ์เข้ามา กรมทหาร
หนุ่ม ท.บ.2 ลูกอีสาน
มาประจำการ ชายแดนมาเลย์
บ้านเมือง ขัดแย้ง
สายตาระแวง พาให้ว้าเหว่
ชีวิตดั่งเรือ ลำน้อยลอยเล
แขวนบนเส้นด้ายปลายกระบอกปืน
บ้านเกิดเมืองนอน
ที่จำจากจร ตอนนี้
ลมดึกโชยมา หวิววี
คงหลับฝันดีกันตลอดคืน
หนุ่มทหารเกณฑ์
ออกลาดตระเวน เสียจนดึกดื่น
เดือนเหงาดาวตก เสียงนกกลางคืน
แว่วซ้อนเสียงปืน จากชายเขาไกล
ในวันดีดี ที่ไม่มีสถานการณ์
สาวเว้ายาวี กับบ่าวอีสาน
เคยยิ้มให้กัน แบ่งปันน้ำใจ
ต่างภูมิลำเนา แต่ว่าเฮาก็เป็นคนไทย
ปลดประจำการ กลับบ้านเมื่อไหร่
เบอร์ที่น้องให้ จะหมั่นโทรมา
เทือกเขาบูโด ทาบทะมึนไกล
มากมายความลับ
กี่ดวงชีวิต ที่มอดดับ
สังเวยความเชื่อ แยกดินแบ่งฟ้า
อยู่ป้อมน้อยน้อย
กอดปืนยืนยาม ตีสามกว่ากว่า
เสียงโอละเห่ ของแม่แว่วมา
หัวใจครวญว่า คิดฮอดบ้านเด้
ในวันดีดี ที่ไม่มีสถานการณ์
สาวเว้ายาวี กับบ่าวอีสาน
เคยยิ้มให้กัน แบ่งปันน้ำใจ
ต่างภูมิลำเนา แต่ว่าเฮาก็เป็นคนไทย
ปลดประจำการ กลับบ้านเมื่อไหร่
เบอร์ที่น้องให้ จะหมั่นโทรมา
เทือกเขาบูโด ทาบทะมึนไกล
มากมายความลับ
กี่ดวงชีวิต ที่มอดดับ
สังเวยความเชื่อ แยกดินแบ่งฟ้า
อยู่ป้อมน้อยน้อย
กอดปืนยืนยาม ตีสามกว่ากว่า
เสียงโอละเห่ ของแม่แว่วมา
หัวใจครวญว่า คิดฮอดบ้านเด้
อยู่ป้อมน้อยน้อย
กอดปืนยืนยาม ตีสามกว่ากว่า
เสียงโอละเห่ ของแม่แว่วมา
หัวใจครวญว่า.. คิดฮอดบ้านเด้
