မိုးကုတ္စက္ဝိုင္း နံရံတံတိုင္းကိုသာ
ေခါင္းတိုးေျပးဝင္......
တိုက္ခ်င္တိုက္ပစ္လိုက္မယ္ေလ...
ေနာက္မွာ တျဖည္းျဖည္း ေဝးက်န္ခဲ့တဲ့
အတိတ္ကိုၾကည့္ျပီး ..
ဘယ္ေတာ့မွ မလြမ္းေတာ့ဘူး ေမာင္ေရ
ရင္နာစရာေတြ မဂၤလာပါဘဲ...
မမုန္းရဲေအာင္ ခ်စ္တဲ့သူကိုမွ
ႏွလံုးကြဲေအာင္ အျပစ္ဖြဲ ့ယူေတာ့
ဒီမွာေလ ရႈံးေတာ့ဘာျဖစ္ေသးလဲ
အားလံုးကို စြန္ ့လႊတ္ရဲတာ
ခ်ိဳျပံဳး ကမၻာမွာ.....
အခ်စ္လို ့အခ်စ္လို ့ေခၚပါတယ္...
ေနာက္မွာ တျဖည္းျဖည္း ေဝးက်န္ခဲ့တဲ့
အတိတ္ကိုၾကည့္ျပီး ..
ဘယ္ေတာ့မွ မလြမ္းေတာ့ဘူး ေမာင္ေရ
ရင္နာစရာေတြ မဂၤလာပါဘဲ...
မမုန္းရဲေအာင္ ခ်စ္တဲ့သူကိုမွ
ႏွလံုးကြဲေအာင္ အျပစ္ဖြဲ ့ယူေတာ့
ဒီမွာေလ ရႈံးေတာ့ဘာျဖစ္ေသးလဲ
အားလံုးကို စြန္ ့လႊတ္ရဲတာ
ခ်ိဳျပံဳး ကမၻာမွာ.....
အခ်စ္လို ့အခ်စ္လို ့ေခၚပါတယ္...
အခ်စ္နဲ ့မနီးေသာ
အတိတ္ကို ခ်စ္ခဲ့ျပီးမွ စိတ္နာ၇ေအာင္
ေမာင္ ေမာင္ တစ္ေမာင္ေမာင္နဲ ့
သိပ္ေခၚရမွ အိပ္ေပ်ာ္ရတဲ ့
ဘဝမ်ိဳးလဲ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူးကြယ္
?
အမုန္းရဲ ့မ်က္လံုးေအာက္မွာ
တစ္ေယာက္ထဲ လမ္းေလွ်ာက္ေပမယ့္
ေနာင္လည္း မလြမ္းေလာက္ပါဘူး
ေလရူးေမႊတဲ ့ သစ္ပင္လို......
အရြက္ပင္ေၾကြေသာ္လဲ
မုန္တိုင္းကို ေက်ာေပးထားမယ္
ေလာကမွာ ေပ်ာ္စရာေတြးရင္
ေသာကဟာေတာ္ရာေျပးစတမ္း
အေဝး အေဝးသို ့ေရွာင္စမ္းေမာင္ေရ
အေၾကြးရေတာင္မလြမ္းေတာ့ပါဘူး
အေၾကြးရေတာင္မလြမ္းေတာ့ပါဘူး
ရင္နာစရာေတြ မဂၤလာပါဘဲ...
မမုန္းရဲေအာင္ ခ်စ္တဲ့သူကိုမွ
ႏွလံုးကြဲေအာင္ အျပစ္ဖြဲ ့ယူေတာ့
ဒီမွာေလ ရႈံးေတာ့ဘာျဖစ္ေသးလဲ
အားလံုးကို စြန္ ့လႊတ္ရဲတာ
ခ်ိဳျပံဳး ကမၻာမွာ.....
အခ်စ္လို ့အခ်စ္လို ့ေခၚပါတယ္...။ ။
