သီချင်း - ဝမ်းနည်းမှတ်တမ်း
တေးဆို - စိုင်းစိုင်းခမ်းလှိုင် ၊ မို့မို့
မျောလွင့်နေတဲ့တိမ်
စိတ္တဇဆန်တဲ့ဒီမိုးများ
ရှွာနေတုန်း ငါချမ်းလို့တုန်
မိုးသည်းတဲ့ညတွေမှာ
တမ်းတနေတညလုံး
ချစ်တတ်တဲ့ငါတော့ရူး
မျောလွင့်နေတဲ့တိမ်
စိတ္တဇဆန်တဲ့ဒီမိုးများ
ရှွာနေတုန်း ငါချမ်းလို့တုန်
မိုးသည်းတဲ့ညတွေမှာ
တမ်းတနေတညလုံး
ချစ်တတ်တဲ့ငါတော့ရူး
ဝေးခဲ့ပြီ အရိုးဆွေးတဲ့အထိငါတို့
့ပေါင်းကြဖို ့ သန္ဓိဌာန်ချထားခဲ့တာပဲ
ငါမင်းရင်ခွင်မှာခေါင်းချမလို ့
ငါရေးတဲ့အပြာရောင်စာရွက်တွေ
အနီရောင်ဖြစ်ပြောင်းသွား
ငါတို ့ရဲ့အပြာရောင်တိမ်တိုက်တွေ
မိုးတွေအဖြစ်နဲ ့ရွာချ
ငါ့မျက်လုံးထဲကရေခဲမြစ်တွေ
အရည်တွေပျော်ကုန်ပြီ
အရည်တွေပျော်ကုန်ပါပြီကွာ
ဒီဒိုင်ယာရီကိုရေးသား
မင်းနဲ့ငါနဲ ့ပျော်ရွင်မြူးး
နှစ်သစ်ကူးပေါင်း မနည်းဘူး......
အခုရင်မှာအတွင်းကြေနေတာ
အသက်ရှူတာတောင် မဝတော့ဘူး
မင်းလိုချင်တဲ့ ဂရုစိုက်မှူ
ငါ့ဘက်ကမပေးနိုင်
ယုံကြည်စွာမျှော်လင့်ခဲ့ ငါတို
့နှစ်ယောက်တော့မဝေးနိုင်
ဘာကြောင့်မို ့ကွဲရတာလဲ
ငါ့ဦးနှောက်ကမတွေးနိုင်
ဒီနေ ့ထိမမေ့နိုင်
ငါလွမ်းဆဲပဲ ယနေ ့တိုင်
ငါ့အခန်းနံရံတွေပေါ်မှာ
မင်းဓါတ်ပုံတွေကပ်ထားဆဲ
ငါ့နှလုံးသွေးလည်ပတ်မှူတော့
ယနေ့ကစပြီးရပ်တန် ့ခဲ့
အခြေအနေမဲ့ လေနေခဲ့
အပေအတေပဲ ငါကြေကွဲ
နေနေဆဲ ကြွေနေဆဲ
အသေအကြေပဲ
မျောလွင့်နေတဲ့တိမ်
စိတ္တဇဆန်တဲ့ဒီမိုးများ
ရှွာနေတုန်း ငါချမ်းလို့တုန်
မိုးသည်းတဲ့ညတွေမှာ
တမ်းတနေတညလုံး
ချစ်တတ်တဲ့ငါတော့ရူး
တိုက်ဆိုင်လိုက်တာများကွာ ဖေဖော်ဝါရီ၉ရက်
ဆိုးချက်ကရင်နင့်စရာ တောင်ငူကိုသွားခဲ့
ဗလောင်ဆူတဲ့ရင်ခွင်နဲ ့အမှောင်တူတူဖြတ်ခဲ့
အရောင်တူတူညတွေထဲ
သစ်ပင်ကိုဝင်ကျုန်းပစ်ချင်တယ်
မင်းကဘာကို အထင်ကြီးတာလဲ
မင်းကဘာကို မက်မောတာလဲ
မကြားချင်လည်းနှားပိတ်ထားလိုက်
ငါကတော့ဒါကိုဆက်ပြောမှာပဲ
မင်းအပေါင်းအသင်းတွေ လာလာဖြတ်တဲ့
စကားတွေနဲ ့တင်ပျာယာခက်ခဲ့
ဟိုအရင်ကတော့ ဒါဟာမမှတ်တမဲ့
အခုတော့မုန်တိုင်းထဲ ငါဟာရပ်ခဲ့
နားလည်ပေးပါ ပရိသတ်ကြီးရယ်
ကျွန်တော် ဒီလောက်ထိချစ်တဲ့ဟာကို
အပြစ်မဲ့တာကိုလွယ်လွယ်မပြောချင်
မုသာဝါဒကျူးလွန်ခဲ့
နှစ်အချိုးတစ်ဆိုတာမဟုတ်ဘူး ညာတာ
တကယ်က တစ်အချိုးတစ် ဒါတွေအကုန်လုံး
ရှင်းပစ်အချိန်ကျတော့ မင်းကငါ့ကိုထားရစ်
ချစ်ခဲ့တာ ၄ နှစ် အပြစ်မဲ့စွာဝေးလွင့်
အဖြစ်အပျက်တွေ ပြန်လည်တွေးရင်း
အိမ်ပြန်ခဲ့ပါတော့ကွာ
ငါ့အချစ် တောင်းပန်တယ်ကွာ
တလောကလုံး ဗြောင်းဆန်နေတာပဲ
တကယ်ချစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာကတော့
လုပ်ဇာတ်မဟုတ်ပါဘူး ပရိသတ်ကြီးရယ်
မျောလွင့်နေတဲ့တိမ် စိတ္တဇဆန်တဲ့ဒီမိုးများ
ရှွာနေတုန်း ငါချမ်းလို့တုန်
မိုးသည်းတဲ့ညတွေမှာ
တမ်းတနေတညလုံး
ချစ်တတ်တဲ့ငါတော့ရူး
၁၉၉၇ ဒီဇင်ဘာလ ၁ ရက်
ကောင်းကင်ပြာပြာကြီးအောက်မှာ
ကျွန်တော့ချစ်သူကို
စတွေ ့ခဲ့ အဲ့ဒီနေ ့ကမိုးမရွာပါ.....
ဒီဇင်ဘာ ၈ ရက် နှလုံးသားကိုဓာတ်လိုက်ခဲ့
မင်းကိုချစ်ခဲ့ ဖေဖော်ဝါရီ၁၄ရက်သူ
ပေးတဲ့လက်စွပ်မောင်းကွင်းလေးကို
လက်ယာဘက်လက်သူကြွယ်မှာဝတ်ဆင်ခဲ့
ဘယ်တော့မှမချွတ်ချင်ခဲ့
ဧပြီ ၁၀ ရက်ကျွန်တော့မွေးနေ
့ဘုရားသွားခဲ့ အို.... အရူးအမူးပဲ
မေလ ၂၃ ဘဝတစ်သက်စာ
လက်တွဲရမယ့်သူလို
လေထဲတိုက်အိမ်ဆောက်ခဲ့ဖူးတာပဲ
ပျော်မြူးခဲ့ တစ်ညလုံးမအိပ်ပဲ့ ဖုန်းပြောခဲ့
တစ်ဘဝလုံးစိတ်သုဉ်းရှုံးရောပဲ
ပေးလိုက်ရတာနှလုံးသားနဲ ့
ပြန်ရလိုက်တာ အမုန်းများပဲ
အောက်တိုဘာ ၁၆ ရက်
အတူကြည်နူးတဲ့ရက်တွေ
ရှိသလို ပြသနာတွေလည်းတက်တယ်
ရန်ဖြစ်လိုက်ပြန်ချစ်လိုက်နဲ
့သူကျွန်တော့ကိုရက်စက်
ဖေော်ဝါရီ ၉ ရက်အချစ်တခုကွဲပျက်
အချစ်တခုကွဲပျက်
မျောလွင့်နေတဲ့တိမ်
စိတ္တဇဆန်တဲ့ဒီမိုးများ
ရှွာနေတုန်း ငါချမ်းလို့တုန်
မိုးသည်းတဲ့ညတွေမှာ
တမ်းတနေတညလုံး
ချစ်တတ်တဲ့ငါတော့ရူး
နားခိုစရာဟာ တစ်ကယ်မဲ့လို ့.....
ငါတစ်ယောက်တည်းလျောက်တယ်
အို...လမ်းများဟာ
မှားယွင်းတဲ့လမ်းတွေမှာ
သွားတုန်းမှာငါပျော်ခဲ့
ရုန်းထွက်ဖို ့တကယ်ခက်ခဲ့
လွဲမှားတဲ့ ဘဝကြီးကို
သိခဲ့ရနှောက်မှာလေ
အမှားများပြန်ပြင်တုန်းမှာ
အားလုံးနဲ ့ငါကဝေး .........