ลืมตา

ก่อนนั้นชีวิตฉันมีความสุขเพียงใด

เกินถ้อยคำบรรยายที่งดงาม

มันเกินที่ใจจะกล้าใฝ่ฝัน

ความรักนั้นช่วยให้วันที่เหลือยังมีความหมาย

ถ้าไม่มีเธอแล้วไม่รู้จริงจริงจะอยู่เพื่ออะไร

ลืมตามองความเป็นจริง

ชีวิตจริงจริงช่างปวดร้าว

อยู่กับความเป็นจริง

ชีวิตที่เราต่างคนต้องเข้าใจ

ไม่อยากทำร้าย

ทำลายใครต่อใครมากมาย

ถ้าเรายังผูกพัน

หากเรายังรักกัน

จากนี้

ต้องฝืนทุกความรู้สึกในใจ

ปล่อยให้ไอละอองของน้ำตา

ได้ทำหน้าที่ของมันอีกครั้ง

ต้องฝืนไว้

แม้หัวใจมันกำลังจะแหลกสลาย

รู้เพียงวันที่เหลือต้องทนหายใจ

โดยที่ไม่มีเธอ

ลืมตามองความเป็นจริง

ชีวิตจริงจริงช่างปวดร้าว

อยู่กับความเป็นจริง

ชีวิตที่เราต่างคนต้องเข้าใจ

ไม่อยากทำร้าย

ทำลายใครต่อใครมากมาย

แค่เราเคยผูกพัน

แค่เราได้รักกัน

จำไว้แค่เพียงเท่านั้นพอ

ตื่นจากความฝันที่ลวงตา

ลืมคำที่เคยสัญญา

เพื่อเอ่ยคำลาที่แสนโหดร้าย

ชีวิตจริงจริงช่างปวดร้าว

ตื่นมาเพื่อเจอความจริง

ชีวิตที่เราต่างคนต้องเข้าใจ

ไม่อยากทำร้าย

หัวใจใครต่อใครมากมาย

แค่เราเคยผูกพัน

แค่เราได้รักกัน

จำไว้แค่เพียงเท่านั้นพอ

จำไว้ว่าฉันเคยรักเธอ