بین همه غریبه ای آه
خالی تر از همیشه ای آه
دلت فقط دریچه میخواد
یه نور تو این مسیر سیاه
دلت میخواد بگم هست
دلم میخواد بگم هست
میخوایی دروغ بگم از
از این راهی که باخت یه سَره ست
تو دروغ دوست داری دقیقا
دلِ گوشاتم تنگه شدیدا
واسه غرور لحظه رسیدن
باهاش میری تا مرز ندیدن باز
میری اما نور نی
دیدی چه آسون ریخت
همونا که ساخته بودی تو تصوری که روندی آه
دروغو دوس داری، تو دروغو دوس داری
دروغو دوست داری نگو نه تو دروغو دوس داری اه
بگو تا حالا چند بار دل و بودی همراش
چیزی رو که امرو ندیدی میری به امید فردا باز
رفتنیم از جمعتون
از این هوا از این دَم و دود
همه چیمو جمع و جور
کردم ریختم تو این چمدون
به همه چیم گند زدین
هر رنگی شدم رنگ زدین
بُریدین، دوختین مغزمو کردین تو کف تمیز
گفتی رنگ شب با صبح فرق نداره گفتم حق با تو
د وقتی دهن وا کن که میخوری نخورم منم پاشو
تو دروغو دوس داری این لباس دو رو و دوس داری
دروغ کنار رویا، یا حقیقتو گوش مالیش
دروغو دوس داری، تو دروغو دوس داری
دروغو دوست داری نگو نه تو دروغو دوس داری اه
بگو تا حالا چند بار دل و بودی همراش
چیزی رو که امرو ندیدی میری به امید فردا باز
پشت سرته، حقیقت اون پشت سرته
چیزی که تو سختی برته فقط همین رخت تنته
فقط راه، فقط راه
امید، هدف، قفس، بال
تموم میشه جمله
چهار راهی که به همه خورده
تهشم میمونه یه شوق مُرده برات
میرینه تو کُل شبات
جلو همه قفله درا و تو هم با تنی که لخته براش تا باز شه
تن و بفروش دَرِ باز شه
درِ بعدم اگه داشت که
دلت بلده ببره یه جوری تو رو که بمونی همیشه پشتش
دروغو دوس داری، تو دروغو دوس داری
دروغو دوست داری نگو نه تو دروغو دوس داری اه
بگو تا حالا چند بار دل و بودی همراش
چیزی رو که امرو ندیدی میری به امید فردا باز
دروغو دوس داری، تو دروغو دوس داری
دروغو دوست داری نگو نه تو دروغو دوس داری اه
بگو تا حالا چند بار دل و بودی همراش
چیزی رو که امرو ندیدی میری به امید فردا باز
