ฉันเหมือนลอยคอ

ลอยคออยู่กลางทะเล

โอ้อ้างว้างว้าเหว่

เพราะเป็นทะเลแห่งความผิดหวัง

แหวกว่ายน้ำตา กว่าสิ้นพลัง

ตะเกียกตะกายหาฝั่ง ฝั่ง

โถช่างว่างเปล่า

ฉันหลงเริงใจ เริงใจอยู่ในวจี

ป้อนคำรักล้นปรี่

เหมือนลงนทีแห่งความโง่เขลา

ต้องลมรักลวง เจ็บทรวงนักเรา

กระหน่ำโบยความช้ำเศร้า เศร้า

เพราะเราผิดหวัง

ดังเหมือนคนจะจมน้ำตาย

ทุรนทุราย แหวกว่ายเข้าหาฝั่ง

ใครไม่คิดชังคนผิดหวัง

ช่วยรับเมื่อคนพลาดพลั้ง

ฉุดขึ้นฝั่งหัวใจ

ฉันเหมือนลอยคอ ลอยคออยู่ในน้ำตา

เฝ้าแต่หวังใจว่าฟ้าเวทนา คงรอดปลอดภัย

ถ้ามีรักจริง พึ่งพิงพักใจ

จะมอบหทัยฉันให้ ให้

ไว้เป็นทาสคุณ

ดังเหมือนคนจะจมน้ำตาย

ทุรนทุราย แหวกว่ายเข้าหาฝั่ง

ใครไม่คิดชังคนผิดหวัง

ช่วยรับเมื่อคนพลาดพลั้ง

ฉุดขึ้นฝั่งหัวใจ

ฉันเหมือนลอยคอ ลอยคออยู่ในน้ำตา

เฝ้าแต่หวังใจว่าฟ้าเวทนา คงรอดปลอดภัย

ถ้ามีรักจริง พึ่งพิงพักใจ

จะมอบหทัยฉันให้ ให้

ไว้เป็นทาสคุณ