โห่ว..โห่ว..โหว่....

ยืนซึมเศร้ากลางฝน

ที่มันพรั่งพรม

ลงใส่หน้าอ้าย

ปล่อยน้ำตาให้มัน

รินไหลบ่อายฟ้าดิน

สูญสิ้นแล้วความฮัก

นาทีสุดท้าย

ด้วยคำว่าเลิกกัน

ปานหัวใจ

ของอ้ายถูกคั้น

ด้วยน้ำมือเจ้ากับเขา

ฮักสองเฮา

ถึงตอนอวสาน

เก็บกู้บ่ทัน

ได้รางวัลตอบแทน

เป็นน้ำตา

ระเบิดเวลา....

เริ่มเดินมา

ตั้งแต่น้องพบเขา

เจ้าถ่ายโอน

ในความเป็นเรา

ยกให้เขาทีละน้อย

อ้ายวิ่งไขว่คว้า

ตามใจเจ้าคืน

น้องกะบึน

หนีใส่เกียร์ถอย

ได้แต่มอง

ฮักที่หลุดลอย

รอถึงวันเลิกลา

หันหลังทั้งน้ำตา

กลั้นใจบอกว่า

ให้เจ้าโชคดี

ให้สมใจ

กับคนใหม่ที่มี

ที่น้องตั้งใจเลือกเขา

ไอ้คนนี้

ได้ตายไปแล้ว

บ่ต้องห่วงเด้อ

บ่ขวางทางเจ้า

ถูกระเบิดที่น้องกับเขา

วางลงใส่ใจกัน

...Solo...

ฮักสองเฮา

ถึงตอนอวสาน

เก็บกู้บ่ทัน

ได้รางวัลตอบแทน

เป็นน้ำตา

ระเบิดเวลา....

เริ่มเดินมา

ตั้งแต่น้องพบเขา

เจ้าถ่ายโอน

ในความเป็นเรา

ยกให้เขาทีละน้อย

อ้ายวิ่งไขว่คว้า

ตามใจเจ้าคืน

น้องกะบึน

หนีใส่เกียร์ถอย

ได้แต่มอง

ฮักที่หลุดลอย

รอถึงวันเลิกลา

ระเบิดเวลา....

เริ่มเดินมา

ตั้งแต่น้องพบเขา

เจ้าถ่ายโอน

ในความเป็นเรา

ยกให้เขาทีละน้อย

อ้ายวิ่งไขว่คว้า

ตามใจเจ้าคืน

น้องกะบึน

หนีใส่เกียร์ถอย

ได้แต่มอง

ฮักที่หลุดลอย

รอถึงวันเลิกลา

ได้แต่มอง

ฮักที่หลุดลอย

มาถึงวันเลิกลา