(...ดนตรี...)
จูบ พี่หวานน้อย ไปหน่อย
พี่ บุญน้อย น้องคอยไม่ได้
จาง ร้างไกลเหมือนคนใจดำ
โอ้ดวงใจ รักง่ายถ่ายเท
พอเซแล้วเจ้าก็ซ้ำ
สุดเจ็บจำ ถึงยามยากจน
เกลียดคนจูบ ซ้ำรอย
จูบ เขาหวานซึ้ง ตรึงแก้ม
แม่ เดือนแรมน้องเอียงแก้มคอย
ลืม แล้วรอยรักแรกแหลกล้ม
ก่อนจากลา น้องควรฆ่าทิ้ง
จ่อยิงเสียให้สิ้นลม
หรือ ดาบคม เงื้อฟันให้จม
ยังดีกว่าหนี หน้า
(...ดนตรี...)
จูบ พี่นี้มันคงกร่อย
เจ้า ไม่คอย พี่ก็ไม่ว่า
ลืม สัญญาของชาย ชาวดิน
พี่จนเงิน น้องเมินหลบหนี
คนมีเขาก็ ไปกิน
น้องจากดิน เห็นดินยากจน
เปลี่ยนคนที่ จูบ หวาน หวาน
