มอง นั่งมองใด้ต้นกระโดน

ยืนอยู่ไกล้โพนข้างเถียงนาน้อย

สิ้นเมษา ฝนตกมาปรอยปรอย

เสียงเขียดจะนาน้อย

ร้องออดออยอยู่อ๊อมอ่อม

ควาย เขาเลเพื่อนกันกลับนา

คอยเบิ่งแลหาแม่กลอยแก้มหอม

เจ้าจากพี่ไปห่างพงไพรพักนอน

ลืมอ่อมเอี่ยนใส่ผักกะออม

ผักบวบหอมทุ่งนาบ้านดอน

ไปใต้เขียด

ด้วยกันเมื่อคืนเดือนมืด

โอ้แม่ยอดยาจืดหวานจับใจบ่มีถ่ายถอน

ไล่คุบเขียดน้อย พลาดไปถูก

แก้มงามงอน พี่ยังถูกเจ้าค๊อน

สุดสะออนจริงๆแกัวตา

เอน หลังพิงโคนต้นกระโดน

อยากโตนโพนให้ตายส่ำสา

อยู่ทำไม อยู่ให้อายเขียดจะนา

เกิดมาด้อยวาสนารักครั้งเดียว

ก็ช้ำชอกใจ

เอน หลังพิงโคนต้นกระโดน

อยากโตนโพนให้ตายส่ำสา

อยู่ทำไม อยู่ให้อายเขียดจะนา

เกิดมาด้อยวาสนารักครั้งเดียว

ก็ช้ำชอกใจ