ขับรถสองแถว

ส่งแอ๋วเรียนราม

ปีนี้คนงาม

เรียนอยู่ปีสาม

นิติศาสตร์

ออกรถทุกวัน

เหนื่อยจนใจนั้น

แทบจะขาด

ค่าโดยสาร

คนละบาท

อุตส่าห์ประหยัด

ส่งแอ๋วเรียนราม

ขับรถสองแถว

ส่งให้แอ๋วเรียน

แอ๋วก็หมั่นเพียร

ขยันไปเรียนรอบค่ำ

ทุกเย็นทิ้งวิน

รับส่งยุพิน

ถึงบ้านประจำ

รักกันไม่เคยเกินกล้ำ

สำเร็จจากราม

เราหวังแต่งกัน

พอขึ้นปีสี่

คนดีไยมาเปลี่ยนแปลง

แอ๋วไปนั่งรถมัสแตง

ติดแอร์สีแดง

รับส่งทุกวัน

เป็นลูกเศรษฐี

ห้อยกระบี่

นายร้อยสามพราน

แฟนใหม่แอ๋วมีหลักฐาน

สองแถวโดยสาร

แอ๋วเลยไม่มอง

เดี๋ยวนี้สองแถว

ขาดแอ๋วนั่งเคียง

เหลือไว้แต่เพียง

เบาะเปล่าที่ไร้เจ้าของ

สองแถวมันจน

หน้าแอ๋วเลยไม่มอง

ขับรถหัวใจลอยล่อง

ต้องล็อคประตู

เข้าอู่ร้องไห้

เดี๋ยวนี้สองแถว

ขาดแอ๋วนั่งเคียง

เหลือไว้แต่เพียง

เบาะเปล่าที่ไร้เจ้าของ

สองแถวมันจน

หน้ามนแอ๋วเลยไม่มอง

ขับรถหัวใจลอยล่อง

ต้องล็อคประตู

เข้าอู่ร้องไห้