ยังคงยืนตรงนี้ขาไม่มีเรี่ยวแรงเคลื่อนไหว

ภาพที่เธอเดินจากกันไปยังคงมองเห็น

ขอโทษเธอบอกฉันขอให้ยอมรับสิ่งที่เป็น

พูดง่ายแต่มันยากเย็นเกินทำใจไหว

ก้าวขาไม่ออกควบคุมไม่ได้จริงจริง

คนที่โดนทิ้งวันนี้ตอนนี้มันตายทั้งเป็น

สิ่งเดียวที่ยังเคลื่อนไหวตอนนี้ได้คือน้ำตา

ไหลร่วงหล่นมาช้าช้า มาจากหัวใจละลายความแข็งแรง

อยากเอื้อมมือฉุดดึงเธอไว้แต่ฉันไม่มีเรี่ยวแรง

ทำได้แค่เพียงยิ้มเพื่อแสดงว่าไม่เป็นไร…ทั้งน้ำตา

ทำอย่างไรจากนี้เมื่อไม่มีเธออยู่ข้างฉัน

เหมือนทุกวันนับต่อจากนี้ไม่มีความหมาย

ขอโทษเธอบอกฉันขอให้ยอมรับและเข้าใจ

ถ้อยคำพูดดูง่ายดายแต่สุดเจ็บช้ำ

ก้าวขาไม่ออกควบคุมไม่ได้จริงจริง

คนที่โดนทิ้งวันนี้ตอนนี้มันตายทั้งเป็น

สิ่งเดียวที่ยังเคลื่อนไหวตอนนี้ได้คือน้ำตา

ไหลร่วงหล่นมาช้าช้า มาจากหัวใจละลายความแข็งแรง

อยากเอื้อมมือฉุดดึงเธอไว้แต่ฉันไม่มีเรี่ยวแรง

ทำได้แค่เพียงยิ้มเพื่อแสดงว่าไม่เป็นไร…ทั้งน้ำตา

ก้าวขาไม่ออกควบคุมไม่ได้จริงจริง

คนที่โดนทิ้งวันนี้ตอนนี้มันตายทั้งเป็น

สิ่งเดียวที่ยังเคลื่อนไหวตอนนี้ได้คือน้ำตา

ไหลร่วงหล่นมาช้าช้า มาจากหัวใจละลายความแข็งแรง

อยากเอื้อมมือฉุดดึงเธอไว้แต่ฉันไม่มีเรี่ยวแรง

ทำได้แค่เพียงยิ้มเพื่อแสดงว่าไม่เป็นไร…ทั้งน้ำตา

อยากเอื้อมมือฉุดดึงเธอไว้แต่ฉันไม่มีเรี่ยวแรง

ทำได้แค่เพียงยิ้มเพื่อแสดงว่าไม่เป็นไร…ทั้งน้ำตา