รู้อยู่แก่ใจ ว่าเธอไปไหนมา

เห็นอยู่ตำตา ว่าเธอไปกับเขา

นับได้เกือบเดือน ที่ฉันไม่เจอะเธอแม้เงา

รู้หรือเปล่า ว่าฉันคิดมากเท่าใด

แค่หลับตาลง ก็พอนึกภาพออก

ไม่บอกก็รู้ ว่าเธอทำอะไร

เมื่ออยู่กับเขา เธอเองคงจะใจถึงใจ

คิดเมื่อไหร่ มันเหมือนมีดกรีดทุกที

แต่กลับมาเถอะที่รัก ถ้าวันนี้เขาไม่แคร์

จะกลับมาอย่างคนแพ้ ก็ไม่ต้องลำบากใจ

จะไม่เอ่ยถามสักคำ จะไม่ตอกย้ำซ้ำเติมหัวใจ

จะโอบกอดเธอแม้ว่าเธอเคยกอดใคร

ไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่าง

ฉันจับมือเธอ ด้วยมือที่ชุ่มเหงื่อ

ไม่อยากจะคิด ว่าเหลือสักแค่ไหน

ทุกสิ่งที่ฉัน ได้เคยเฝ้าถนอมด้วยหัวใจ

เธอคงให้ ให้เขาไปหมดแล้ว

แต่กลับมาเถอะที่รัก ถ้าวันนี้เขาไม่แคร์

จะกลับมาอย่างคนแพ้ ก็ไม่ต้องลำบากใจ

จะไม่เอ่ยถามสักคำ จะไม่ตอกย้ำซ้ำเติมหัวใจ

จะโอบกอดเธอแม้ว่าเธอเคยกอดใคร

ไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่าง

ไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่าง