මිනිසා කුසීත කම්මැලි

වැටී පරාජ වී යනවා

ගින්නේ දැවෙනා දර වාගේ

අළු වීලා නැති වෙනවා

සොබාව හංගා මේ ලෝ තලේ

ආලෝකයෙන් මා ඇයි වෙන් කලේ

සොබාව හංගා මේ ලෝ තලේ

ආලෝකයෙන් මා ඇයි වෙන් කලේ

අනුකම්පා නැති දෛවේ හිනාවේ

සොබාව හංගා මේ ලෝ තලේ

ආලෝකයෙන් මා ඇයි වෙන් කලේ

Music

පෙරදා පෑවූ හිරැ නැග බැසලා

එළි වෙනවාදො රෑ වෙනවාදො

වෙනදා විලසින් දඟ සමනලයින්

මල් පැණි බීලා ඉගිලෙනවාදො

එදා මෙන් වලාකුළු අහසේ

තාමත් නැගේදො

සොබාව හංගා මේ ලෝ තලේ

ආලෝකයෙන් මා ඇයි වෙන් කලේ

අනුකම්පා නැති දෛවේ හිනාවේ

සොබාව හංගා මේ ලෝ තලේ

ආලෝකයෙන් මා ඇයි වෙන් කලේ

Music

අත්වැල් අරගෙන සිත් බැඳියන් ලොව

නෙත්කළු තැන් වල හැසිරෙනවාදො

ඇස් ඇති මිනිසුන් ලස්සන දේවල්

දැක දැක හිනැහී සැනසෙනවාදො

මෙදා අන්ධ නෙත් දෙක මාගේ

කවදා පෙනේදො

සොබාව හංගා මේ ලෝ තලේ

ආලෝකයෙන් මා ඇයි වෙන් කලේ

අනුකම්පා නැති දෛවේ හිනාවේ

සොබාව හංගා මේ ලෝ තලේ

ආලෝකයෙන් මා ඇයි වෙන් කලේ

Music

තුඩගෙහි තුඩගා සුමියුරැ රස බී

අරැමැති සිතුවිලි පවසනවාදො

මා හද තෙරපෙන ආදර හැඟුමන්

සුපෙම්වතුන් තුල පවතිනවාදො

මගේ අරැම ආදර සිහිනෙන්

තමා දිවි රැකෙන්නේ

සොබාව හංගා මේ ලෝ තලේ

ආලෝකයෙන් මා ඇයි වෙන් කලේ

අනුකම්පා නැති දෛවේ හිනාවේ

සොබාව හංගා මේ ලෝ තලේ

ආලෝකයෙන් මා ඇයි වෙන් කලේ

Aakash Noval Production