หากลองนับวันเวลาที่อยู่ด้วยกัน
มันก็นานใช่ไหม
มีความทรงจำดี ๆ เกิดขึ้นมากมาย
ที่ทำให้ยิ้มได้ทุกครั้ง
แต่เหมือนว่าเธอไม่อินกับมันเท่าไร
ฉันเป็นแค่เพื่อนเธอใช่ไหม
สุดท้ายแล้ววันเวลาที่ผ่านพ้นไป มันก็แค่เท่านั้น
ก็รู้ ฉันรู้ ว่าวันหนึ่งเธอจะต้องไป
แต่ไม่รู้ ฉันไม่รู้ ที่ผ่านมา ว่าฉันเป็นใคร
ก็แค่ คนที่โทรปลุกตอนเช้า กอดเธอเวลาที่เธอเหงา
คอยรับฟังทุก ๆ เรื่องราว
ไม่ว่าเธออยากไปไหน ฉันก็พาไป
สิ่งเหล่านี้มันมีความหมายบ้างหรือเปล่า
หรือว่าหน้าที่เดียวคือตัวฉัน มีไว้แค่แก้เหงาเท่านั้น
อยากให้เธอทบทวนดูก่อน
ก่อนที่จะไป ไปเริ่มต้นใหม่กับเขา
อยากให้นึกถึงตอนที่เราอยู่ด้วยกัน
เธอไม่ยอมไปนอน ถ้าฉันไม่ไล่
ทำทุกอย่างเหมือนแฟน ทั้ง ๆ ที่เธอนั้นก็บอกไม่ใช่
บอกฝันดีทุกคืน โทรปลุกตอนตื่นแต่ก็ยังไม่ใกล้
ฉันมันเก่งแค่ผ่านตัวหนังสือ
พอเจอกันคือฉันน่ะกลายเป็นไอ้ใบ้
ดาวตกที่เราดูกันในคืนนั้น
เส้นแบ่งกึ่งกลางที่ฉันยืนล้ำ
เธอจะเชื่อไหมว่าคำอธิษฐาน
ขอให้ตอนอวสานเธอเดินจูงมือฉัน
ในทุกการเดินทางมันมีเส้นชัย
อยากรู้คำว่าสมหวังเป็นเช่นไร
หรือเพราะว่า เธอน่ะเห็นฉันมันติดตลก
เธอเลยคิดว่าทุกอย่างฉันพูดเล่นไป
ก็พอรู้ ฉันรู้ ว่าวันหนึ่งเธอจะต้องไป
โดยที่ไม่รู้ ฉันไม่รู้ สำหรับเธอนั้น แล้วฉันเป็นใคร
ก็แค่ คนที่โทรปลุกทุกเช้า กอดเธอเวลาที่เธอเหงา
คอยรับฟังทุก ๆ เรื่องราว
ไม่ว่าเธออยากไปไหน ฉันก็พาไป
สิ่งเหล่านี้มันมีความหมายบ้างหรือเปล่า
หรือว่าหน้าที่เดียวคือตัวฉัน มีไว้แค่แก้เหงาเท่านั้น
อยากให้เธอทบทวนดูก่อน
ก่อนที่จะไป ไปเริ่มต้นใหม่กับเขา
อยากให้นึกถึงตอนที่เรา...
ทุกอย่างที่ฉันเคยทำ มันมีความหมายกับเธอบ้างไหม
ถ้าหากพอมีสักเสี้ยวหนึ่ง ก็อยากอ้อนวอนให้เธอไม่ไป
แต่ว่าฉันนั้นก็รู้ดีว่าฉันคงเปลี่ยนใจเธอไม่ได้
ได้แค่ยอม ยอมแพ้และปล่อยให้เธอไป
แค่คนที่โทรปลุกทุกเช้า กอดเธอเวลาที่เธอเหงา
คอยรับฟังทุก ๆ เรื่องราว
ไม่ว่าเธออยากไปไหน ฉันก็พาไป
สิ่งเหล่านี้มันมีความหมายบ้างหรือเปล่า
หรือว่าหน้าที่เดียวคือตัวฉัน มีไว้ให้แก้เหงาเท่านั้น
อยากให้เธอทบทวนดูก่อน
ก่อนที่จะไป ไปเริ่มต้นใหม่กับเขา
อยากให้นึกถึงตอนที่เราอยู่ด้วยกัน
