บางคำที่ฉันไม่เคยเข้าใจ
เอื้อมมือออกไปเพื่อไขว่คว้าไว้
จะจดจำทุกความรู้สึก
เพื่อให้ใจเข้าใจความหมาย
แต่บางทีก็มีถ้อยคำบางคำ
ที่ทำอย่างไรก็ไม่เคยเข้าใจ
เพียงตัวคนเดียวดูเหมือนจะไม่พอ
ถ้อยคำอำลานั้นแสนเจ็บปวดเสมอ
ส่วนคำว่า ฉันรักเธอ
มันฟังช่างดูเหินห่างไกลเหลือเกิน
ความคิดร้อยพันที่ยากจะเอ่ย
แทนความรู้สึกที่มี
ทรมานหัวใจเหลือเกิน
แต่ลึกๆ ก็รู้ว่ามันช่างมีความหมาย
เหตุใดยังร้องไห้ ทำไมน้ำตายังไหล
ที่ยังคงหวั่นไหว จะตอบหัวใจยังไง
ถ้อยคำที่ยังค้างในใจ
ที่ฉันไม่เคยพูดมันออกไป
ทุกคำยังคง ร่ำร้องข้างใน
มีเพียงหัวใจที่ฟัง
อยากขอเพียงคืนวัน ที่ฉันมีเธอ
กลับคืนย้อนมาสักที
ถ้อยคำมากมายที่แสนอบอุ่น
ที่เธอได้สอนให้ฉันได้รู้
ยิ่งเข้าใจมากขึ้นเพียงใด
ยิ่งทำให้ปวดใจเท่านั้น
แต่ความทรงจำที่ฉันมีเธอ
จะไม่ยอมให้มันจืดจางลงไป
และอยากจดจำในทุกวินาที
ความเศร้านั้นช่างเดียวดาย
และช่างเหน็บหนาว
ไม่เหมือนเช่นความอบอุ่น
ที่มาจากเพียงแค่ คำขอบคุณ
บ่อยครั้งที่ใจรู้สึกแปลกๆ
ไม่รู้มันคืออะไร
แต่ลึกๆ ข้างในหัวใจ
ได้ยินเสียงเธอกังวาลก้องไป
รู้ไหม เธอ
ได้แต่เขียนแล้วลบมันอยู่อย่างนั้น
ร่างจดหมายที่ไม่รู้เลยว่าส่งให้ใคร
ปล่อยสายลมพัดพาไป
ให้จดหมายของฉันล่องลอยไปยังจุดหมาย
บอกกับเธอให้รู้ว่าตัวฉันนั้น
เดินทางมาไกลมากเท่าไร
ไม่เป็นไรแล้วเธอ
ฉันจะก้าวเดินต่อไป
ทุกสิ่งที่เธอให้มา
ฉันจะไม่มีวันลืม
เหตุใดยังร้องไห้
ทำไมน้ำตายังไหล
ที่ยังคงหวั่นไหว
จะตอบหัวใจยังไง
ถ้อยคำที่ยังค้างในใจ
ที่ฉันไม่เคยพูดมันออกไป
ทุกคำยังคง ร่ำร้องข้างใน
มีเพียงหัวใจที่ฟัง
ของเพียงคืนวัน ที่ฉันมีเธอ
กลับคืนย้อนมา ดังเดิม
