Maning elim, elatim,
O egnidagi gozal ahloq degan libosi bor millatim.
Qolini koksiga doim bosgan ozbegim,
Maning elim, gururim.
Jonim fido bolsin agar-u maning kamida har dam,
Salom-aligi bor,
Oqibatda oxiri tagidagi damo-dam hotirjam,
Ozbegim, maning millatim, donishmand devonxonam.
Bu yerlarni kezdi bolib har yon ahli harobotilar,
Devonai mashoyiq, abdollar, ibn Sino bobolarim,
Hazrati Naqshband, darajati uluglar, balogardonlar.
Terani koinot sirlarini bilishni istar hamon bu odamzod,
Hozirgi kunda ham noayon bardavom.
Endi aniqlanayotgan bashoratni bilar edi kim?
Ulugbek bobom!
Ozbegim, maning elim,
Ozbegim, millatim, maning gururim.
Zaminim, elim gohida yanada bepoyon har tomon,
To Samarqandu Buxoro, to Xiva tomon.
Boldim gadoing man-o, boldim gadoing man-o,
Yana bu man kezdim dono dunyoning olamida man eng.
Olamida man eng!
Minnatdorman, shukur qilarim bor kechayu kunduz,
Ota-onamning bergan tarbiyatining
Haqqini ado etib bolmas ekan hanuz.
Nechun ular bundayin mehribon?
Borliklari bir ulug in’om!
Farzandining aybini yashirish va avf etishda bardavom.
Chunki ular, chunki ular ham vaqtida shundayin tarbiyat korgan,
Padari buzruklarimga ota-bobolarimdan yaxshilik,
Gozal muomula, halim bolish va qolaversa,
Kechirimli bolish degan omillar meros bolib qolgan.
Har bir ozbekning olgan tarbiyati shu.
Avlodi Temuriy nasl-nasab, mana man bu fidokor,
Atadim umuman olganda borimni.
Hattoki har doim gadoing bolsam ham roziman umrbod,
O millatim, Ozbegim, bilaman qadringni.
Ozbegim, maning elim,
Ozbegim, millatim, maning gururim.
Zaminim, elim gohida yanada bepoyon har tomon,
To Samarqandu Buxoro, to Xiva tomon.
Boldim gadoing man-o, boldim gadoing man-o,
Yana bu man kezdim dono dunyoning olamida man eng.
Olamida
