არ ვითვლი

შენიდან ჩემამდე მანძილებს,

მთელი ეს ვერ ყოფნა

ტალღებმა წაშალა,

გამოვცდი შენეულ, ჩვენეულ აპრილებს,

რაც ასე მალე და უეცრად დამთავრდა.

შენს თითებს დარჩენილს

პერანგის ღილებთან,

შენს სურნელს ბალიშთან

როგორღაც ვერევი,

ან საით წაგიღო უჩემოდ ფიქრებმა

სხვას როგორ მოხვიე საჩემო ხელები,

სხვას როგორ მოხვიე ..

სიბნელის უკან დამალულ შიშებს,

გამოვცდი როგორც გამოვცდი ქარს,

შენი თალები ქარიშხლის მსგავსი,

შენი თვალები სიმშვიდეს გავს.

შენ მოყენებულ ყველა იარას,

მე ვუმკურნალე ლექსების ზღვა

ჩემი ცხოვრება არის ნიავი,

და როცა ვმღერი ქარიშხალს გავს.

ვეჩვევი ამ ტონს,

თავს ვიქნევ კარგად ვარ.

დამყვება მთვარე და სადამდე არ ვიცი,

და ჩემი ლექსები მიწყვია დარაჯად,

ქარია გარეთ და ჩემსავით განიცდის.

ქუჩები რომლებშიც სულ შენი ლანდია,

გვჭორავენ , გვხედავენ ხანდახან ცალ-ცალად,

მოვგავარ სამშობლოს, ჩემიდან გარბიან,

შორიდან მეტრფიან და მაინც არ ჩანან.

შორიდან მნატრობენ და,,, მაინც..

სიბნელის უკან დამალულ შიშებს,

გამოვცდი როგორც გამოვცდი ქარს,

შენი თვალები ქარიშხლის მსგავსი,

შენი თვალები სიმშვიდეს გავს.

შენ მოყენებულ ყველა იარას,

მე ვუმკურნალე ლექსების ზღვა,

ჩემი ცხოვრება არის ნიავი

და როცა ვმღერი ქარიშხალს გავს,

.........

სიბნელის უკან დამალულ შიშებს,

გამოვცდი როგორც გამოვცდი ქარს,

შენი თვალები ქარიშხლის მსგავსი,

შენი თვალები სიმშვიდეს გავს.

შენ მოყენებულ ყველა იარას,

მე ვუმკურნალე ლექსების ზღვა,

ჩემი ცხოვრება არის ნიავი

და როცა ვმღერი ქარიშხალს გავს,