ไม่เป็นไร
เค้าเข้าใจ
เจ็บคักอยู่ แต่เค้าบ่ฮู้ว่าสิเฮ็ดจั่งได๋
(เจ็บหนักอยู่ แต่เค้าไม่รู้ว่าต้องทำยังไง)
กะเจ้าของฮักเพิ่นจนเบิ่ดหัวใจ
(ก็ตัวเองรักเขาจนหมดหัวใจ)
คงเฮ็ดได้แค่เอาใจซ่อย
(คงทำได้แค่เอาใจช่วย)
เรื่องเฮานั้น...เค้าสิเก็บให้ลึกสุดใจ
(เรื่องเรานั้น...เค้าจะเก็บให้ลึกสุดใจ)
สิจื่อ สิจำ เบิ่ดสู่อย่างเอาไว้ บ่ให้ลบให้เลือนจากใจ
(จะจด จะจำ ทุก ๆ อย่างเอาไว้ ไม่ให้ลบให้เลือนจากใจ)
ให้เจ้าของโชคดี
(ให้ตัวเองโชคดี)
บ่เป็นหยัง เค้าเข้าใจ ไปโลดไปบ่ต้องห่วง
(ไม่เป็นไร เค้าเข้าใจ ไปเถอะไปไม่ต้องห่วง)
อย่างหลายกะเป็นบ้าป่วง คงบ่ฮอดตายดอกติ้
(อย่างมากก็คงบ้าบอ คงไม่ถึงตายหรอกมั้ง)
บ่เป็นหยัง เค้าเข้าใจ ที่เจ้าของไปในมื้อนี้
(ไม่เป็นไร เค้าเข้าใจ ที่ตัวเองไปในวันนี้)
ขอบใจหลายที่หย่างเข้ามา
(ขอบใจมากที่เดินเข้ามา)
ฮ้องเอิ้นใจที่มันมิดซี่ลี่ ให้เคยมีความฮัก
(ร้องเรียกใจที่มันเงียบเหงา ให้เคยมีความรัก)
ไปทำอะไรมา ผื่นถึงขึ้นขนาดนี้
พอดีไป
ไปนอนบ้านจาลอดมาค่ะ
เรื่องเฮานั้น เค้าสิเก็บให้ลึกสุดใจ
(เรื่องเรานั้น เค้าจะเก็บให้ลึกสุดใจ)
สิจื่อ สิจำ เบิ่ดสู่อย่างเอาไว้ บ่ให้ลบให้เลือนจากใจ
(จะจด จะจำ ทุก ๆ อย่างเอาไว้ ไม่ให้ลบให้เลือนจากใจ)
ให้เจ้าของโชคดี
(ให้ตัวเองโชคดี)
บ่เป็นหยัง เค้าเข้าใจ ไปโลดไปบ่ต้องห่วง
(ไม่เป็นไร เค้าเข้าใจ ไปเถอะไปไม่ต้องห่วง)
อย่างหลายกะเป็นบ้าป่วง คงบ่ฮอดตายดอกติ้
(อย่างมากก็คงบ้าบอ คงไม่ถึงตายหรอกมั้ง)
บ่เป็นหยัง เค้าเข้าใจ ที่เจ้าของไปในมื้อนี้
(ไม่เป็นไร เค้าเข้าใจ ที่ตัวเองไปในวันนี้)
ขอบใจหลายที่หย่างเข้ามา
(ขอบใจมากที่เดินเข้ามา)
ฮ้องเอิ้นใจที่มันมิดซี่ลี่ ให้เคยมีความฮัก
(ร้องเรียกใจที่มันเงียบเหงา ให้เคยมีความรัก)
บ่เป็นหยัง เค้าเข้าใจ ไปโลดไปบ่ต้องห่วง
(ไม่เป็นไร เค้าเข้าใจ ไปเถอะไปไม่ต้องห่วง)
อย่างหลายกะเป็นบ้าป่วง คงบ่ฮอดตายดอกติ้
(อย่างมากก็คงบ้าบอ คงไม่ถึงตายหรอกมั้ง)
บ่เป็นหยัง เค้าเข้าใจ ที่เจ้าของไปในมื้อนี้
(ไม่เป็นไร เค้าเข้าใจ ที่ตัวเองไปในวันนี้)
ขอบใจหลายที่หย่างเข้ามา
(ขอบใจมากที่เดินเข้ามา)
ฮ้องเอิ้นใจที่มันมิดซี่ลี่ ให้เคยมีความฮัก
(ร้องเรียกใจที่มันเงียบเหงา ให้เคยมีความรัก)
เจ้าของไปโลดไป...
(ตัวเองไปเถอะไป...)
บ่เป็นหยัง...เค้า...เข้าใจ...
(ไม่เป็นไร...เค้า...เข้าใจ...)
