บ่คิดบ่ฝันว่าสิ่งที่เฮาตั้งใจเอาไว้ ว่าสิออกไปเฮ็ดการเฮ็ด
งานหาเงินเลี้ยงดูอีพ่ออีแม่ แต่ว่าสุดท้ายเฮานั่น
กลับหย่าง ออกบ้าน เพื่อค้นเพื่อหาความเจ็บปวด เจ็บปวด
พื้นที่ตรงนี้มันบ่ได้มีสำหรับคนที่อยากจน
ชีวิตของเฮาเป็นหยังคือพบคือเจอแต่ความเสียใจ
เป็นหยังคือเป็นจั๋งซี้ เป็นหยังคือเป็นจั๋งซี้
เกิดเป็นคนบ้านเฮานี้มีแต่เจ็บ...ในหัวใจ
โอ้บักหล้าเอ๊ย ใช้ชีวิตให้ม่วนบ่ต้องห่วงอีพ่อดอก
โอ้อีหล้าเอ๊ย ต้องดูแลตัวเอง อย่าลืมคำที่แม่สอน
โลกมันโหดร้าย ให้วางลง และจงเข้าใจ
ถ้าหากใครแคลนอย่าไปฟังซางเขา
ถ้าหากเหงา ให้กลับมากินข้าวกันที่บ้านกันเฮา
บ่มีอีหยัง บ่ต้องห่วงเด้อแม่
ลูกอยู่สุขสบายบ่ได้ลำบาก มีบ้านให้อยู่ มีข้าวให้กิน มีเงินให้ใช้
แต่ว่าความจริงแล้ว ลูกแค่อยากให้พ่อกับแม่
บ่ต้องคึดและบ่ต้องห่วงลูกดอก
ลูกสบายดี ว่าลูกสบายดี แค่นั้นเอง ลูกสบายดี โฮววววว แค่นั้นเอง
ซ้ำ
โอ้บักหล้าเอ๊ย ใช้ชีวิตให้ม่วนบ่ต้องห่วงอีพ่อดอก
โอ้อีหล้าเอ๊ย ต้องดูแลตัวเอง อย่าลืมคำที่แม่สอน
โลกมันโหดร้าย ให้วางลง และจงเข้าใจ
ถ้าหากใครแคลนอย่าไปฟังซางเขา ถ้าหากเหงา
ให้กลับมากินข้าวกันที่บ้านกันเฮา
บ่มีอีหยัง บ่ต้องห่วงเด้อแม่
ลูกอยู่สุขสบายบ่ได้ลำบาก มีบ้านให้อยู่ มีข้าวให้กิน มีเงินให้ใช้
แต่ว่าความจริงแล้ว ลูกแค่อยากให้พ่อกับแม่
บ่ต้องคึดและบ่ต้องห่วงลูกดอก
ลูกสบายดี ว่าลูกสบายดี แค่นั้นเอง ลูกสบายดี โฮววววว แค่นั้นเอง
