..พี่ มอง นา

น้องจ๋า น้ำตาพี่ไหล

ก่อน พี่เคยเห็นน้อง

เนื้อทอง เจ้าเคยหว่านไถ

พี่ มอง ดู

โฉมตรู เจ้าโปรยยิ้มให้

โอ้ขวัญใจ อยู่ไหนเล่าหนา

พี่มองนา ไม่เจอแม่นาง ......

..ข่าวว่า น้องมาบางกอก

น้องบอก พี่ที่กองฟาง

ว่า..จะไม่ลืม ท้องนา

โอ้น้องจ๋า เห็นใจพี่บ้าง

ก่อน พี่เคยไถถาก

น้องรัก เจ้าช่วยถากถาง

เดี๋ยวนี้ หญ้าปล้องเต็มนา

โอ้น้องจ๋า เจ้าไม่เหลียวแลบ้าง

ทิ้งให้ท้องนา ตกเป็นป่าร้าง

โอ้น้องนาง ใครจะถางทำนา ......

..ลูก ชาว นา

น้องจ๋า มิควรเปลี่ยนผัน

ก่อน..ไม่เคยเงียบเหงา

สองเรา เลี้ยงควายร่วมกัน

ไม่ มี แรง

ไถนา สองแปลงสั้นๆ

เพราะเดี๋ยวนี้ ไม่มีแจ่มจันทร์

มาสร้างสวรรค์ วิมานปลาย..นา...

..ส่วนพ่อ น้องหรือก็แก่

แม่ น้องก็เดินช้า

ตื่นเช้า พ่อเจ้าก็ยุ่ง

แกก็มุ่ง จูงควายสู่นา

แม่น้อง ยังมาส่งข้าว

ทุกเช้า แสนเหนื่อยเมื่อยล้า

พี่เห็น แล้วให้สงสาร

แกเคยวาน ให้พี่ ไล่ควายมา

ใยน้องเชือนแช พ่อก็แก่ แม่ก็ชรา

โอ้กานดา กลับมาเถิดนะนวล..จันทร์...