สองเฮาต้องจากกัน
ด้วยเหตุผลทางใจ
ฮักบ่ถึงจุดหมาย
เป็นห่วงอ้ายเหลือเกิน
ต่อไปนี้อ้ายต้องเดินคนเดียว
ทางเปลี่ยวอ้ายก็ต้องกล้าเดิน
ทุกสิ่งอ้ายก็ต้องเผชิญ
ในวันบ่มีน้องร่วมทาง
ยิ้มให้กันวันสองเฮาจากลา
ยิ้มทั้งน้ำตา
เห็นหน้าอ้ายเลือนลาง
เค้าบ่แม่นคู่บ่มีคนร่วมทาง
สวรรค์ร่วมสร้าง
มามุ่นม่างเพ้พัง
สวรรค์ร่วมสร้าง
มามุ่นม่างเพ้พัง
เมื่อผู้ใหญ่บ่เห็นดีเห็นงาม
พี่น้องก็ห้าม
เพื่อนก็ขัดก็ขวาง
ความดีของอ้ายบ่มีไผรับฟัง
ความผิดครั้งหลัง
เขากลับยังฝังใจ
ความผิดครั้งหลัง
เขากลับยังฝังใจ
บ่มีน้องอยู่ให้ดูแลตัวเอง
อย่าเครียดอย่าเคร่ง
กับการงานเกินไป
ห่วงสุข-ภาพและพลานามัย
เวลาผ่านไป
คงลืมน้องได้บ่นาน
เวลาผ่านไป
คงลืมน้องได้บ่นาน
ก่อนจากกันด้วยความรู้สึกดี๊ดี
ที่สองเฮานี้ต่างเคยมีต่อกัน
บ่ได้เป็นคู่อย่าเป็นศัตรูฟาดฟัน
ทางใครทางมัน
แต่บ่ฮ่างทางใจ
ทางใครทางมัน
แต่บ่ฮ่างทางใจ
