เธอมาหากันบ่อย
เหมือนเราไม่เคยห่างกัน
เอาใจฉันทุกวัน
พบกันต้องมีดกไม้
เคยมองเห็นบางดก
ที่มันต้องร่วงหล่นไป
เราไม่เคยใส่ใจ
แค่มองแล้วเดินเลยมัน
ปล่อยเอาไว้ทิ้งไปอย่างนั้น
ก็แค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้
ได้แต่มองแล้วเดินผ่านไป
ไม่เคยกลับไปเก็บมัน
แค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้
เป็นแค่ดกเดียวก็คงเท่านั้น
ปล่อยมันไปทั้งเธอแหละฉัน
ไม่เคยเสียดายมันเลย
นานวันฉันต้องเจอะ
ว่าเธอไม่เป็นอย่างเคย
คอยมองหาจนเหนื่อย
แล้วเธอก็ไม่มาหา
เธอไปพบคนอื่น
ฉันเคยได้เจอกับตา
พอหันมาที่ฉัน
แล้วเธอก็เดินเลยไป
ปล่อยให้ฉันไม่มีความหมาย
เป็นแค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้
เพิ่งมารู้เพิ่งมาเข้าใจ
ฉันคงไม่ต่างจากมัน
แค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้
ก็เหมือนที่เธอได้ทำกับฉัน
ถูกเธอทิ้งให้รออย่างนั้น
ฉันเลยเข้าใจได้ดี
นานวันฉันต้องเจอะ
ว่าเธอไม่เป็นอย่างเคย
คอยมองหาจนเหนื่อย
แล้วเธอก็ไม่มาหา
เธอไปพบคนอื่น
ฉันเคยได้เจอกับตา
พอหันมาที่ฉัน
แล้วเธอก็เดินเลยไป
ปล่อยให้ฉันไม่มีความหมาย
เป็นแค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้
เพิ่งมารู้เพิ่งมาเข้าใจ
ฉันคงไม่ต่างจากมัน
แค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้
ก็เหมือนที่เธอได้ทำกับฉัน
ถูกเธอทิ้งให้รออย่างนั้น
ฉันเลยเข้าใจได้ดี
ปล่อยให้ฉันไม่มีความหมาย
เป็นแค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้
เพิ่งมารู้เพิ่งมาเข้าใจ
ฉันคงไม่ต่างจากมัน
แค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้
ก็เหมือนที่เธอได้ทำกับฉัน
ถูกเธอทิ้งให้รออย่างนั้น
ฉันเลยเข้าใจได้ดี
