เพราะเชื่อว่าเขามีจริง
แต่ก็ไม่รู้เขาอยู่ไหน
ไม่รู้ว่าใกล้หรือไกลมองหาทุกวัน
คนที่ไม่มีใคร
คนที่เหงาเหมือนกับฉัน
ถึงยังไม่ได้พบกัน
แต่ในทุกวันรู้สึกได้ว่า
เขาอาจจะมาที่นี่
แค่อยู่ตรงนี้คนละเวลา
เขาอาจจะเดินเข้ามาหลังจากที่ฉัน
หันหลังเดินออกไป
ถ้าฉันอยู่ตรงนี้ให้นานกว่าที่เคยมา
ใช้เวลามองหาให้นานกว่าที่เคยใช้
เดินให้ช้าลงกว่านี้ในทุกที่ที่เคยไป
มันจะเป็นไปได้ไหม
ที่จะได้พบใครคนนั้น
ไม่รู้เป็นเช้าหรือบ่าย
หรืออาจเป็นสายของพรุ่งนี้
คงเป็นตรงไหนสักที่วันไหนสักวัน
ไม่รู้เขาเป็นใครแต่ถ้าเขาได้เจอฉัน
วินาทีที่พบกัน
ต่างจะรู้กันถ้าสบสายตา
เขาอาจจะมาที่นี่
แค่อยู่ตรงนี้คนละเวลา
เขาอาจจะเดินเข้ามาหลังจากที่ฉัน
หันหลังเดินออกไป
ถ้าฉันอยู่ตรงนี้ให้นานกว่าที่เคยมา
ใช้เวลามองหาให้นานกว่าที่เคยใช้
เดินให้ช้าลงกว่านี้ในทุกที่ที่เคยไป
มันจะเป็นไปได้ไหม
ที่จะได้พบใครคนนั้น
เขาอาจจะมาที่นี่
แค่อยู่ตรงนี้คนละเวลา
เขาอาจจะเดินเข้ามาหลังจากที่ฉัน
หันหลังเดินออกไป
ถ้าฉันอยู่ตรงนี้ให้นานกว่าที่เคยมา
ใช้เวลามองหาให้นานกว่าที่เคยใช้
เดินให้ช้าลงกว่านี้ในทุกที่ที่เคยไป
มันจะเป็นไปได้ไหม
ที่จะได้พบใครคนนั้น
ถ้าฉันอยู่ตรงนี้ให้นานกว่าที่เคยมา
ใช้เวลามองหาให้นานกว่าที่เคยใช้
เดินให้ช้าลงกว่านี้ในทุกที่ที่เคยไป
มันจะเป็นไปได้ไหม
ที่จะได้พบใครคนนั้น
