เป็นหนุ่มแจ่นขอน

ขะหยอนเว้าไทยบ่แฉ็ง

กกลิ้นบ่ คอยมีแฮง

พอเว้าไทยแฉ่ง

กับหนุ่มเมืองไกล

พ้อหน้าผู้สาว

อ้ายแคดแลดลาว

จนเป็นนิสัย

เหลือโตนชาติ

อ้ายแหน่สาวไทย

ผู้แก้มแดงใส

คือบักเฉียเชีย

คึดพ้อหน้าครู

ผู้สอนตอนเฮียนประถม

จับอ้ายออกไปอบรม

ยืนหน้าซั่นหันลิ้นรอเรีย

จนฮอดมื้อนี้

อ้ายยังท่องบ่ได้จักเที่ย

เห็นสาวไทยอ้ายใจละเหี่ย

สิได้เมียกับเขาบ่น้อ

หลงฮักเจ้าหลาย

ฝึกเว้าไทยจนเจ็บโผ่งแก้ม

หางตาเจ้ากะบ่แนม

ตะแหล่มแต่มแตม

สาว กทม

บ่เจตนา

มานั่งขัดพาพิซซ่าดอกหนอ

แต่เจ็ดวันที่ใจอ้ายรอ

หวังอยากสิพ้อ

หน้าเจ้าอย่างสูง

คึดฮอดแจ่นขอน

บึงแจ่นนครเหลือแสน

อยากขึ้นรถเมือขอนแจ่น

แต่บ่มีแฟนไปอวดเพื่อนฝูง

คึดฮอดจานก้อย

กิ้มหมากหอย

คุ้ยตำหมากหุ่ง

แต่ยังอยากจีบสาวกรุง

ไผว่าใฝ่สูง กะช่าง

หลงฮักเจ้าหลาย

ฝึกเว้าไทยจนเจ็บโผ่งแก้ม

หางตาเจ้ากะบ่แนม

ตะแหล่มแต่มแตม

สาว กทม

บ่เจตนา

มานั่งขัดพาพิซซ่าดอกหนอ

แต่เจ็ดวันที่ใจอ้ายรอ

หวังอยากสิพ้อ

หน้าเจ้าอย่างสูง

คึดฮอดแจ่นขอน

บึงแจ่นนครเหลือแสน

อยากขึ้นรถเมือขอนแจ่น

แต่บ่มีแฟนไปอวดเพื่อนฝูง

คึดฮอดจานก้อย

กิ้มหมากหอย

คุ้ยตำหมากหุ่ง

แต่ยังอยากจีบสาวกรุง

ไผว่าใฝ่สูง กะช่าง