มองเห็นพระเจ้าอยู่หัว

ท่ามกลางคนมืดมัว

เหมือนเห็นแสงทองส่อง

ใจตื้นตันเพียงได้มอง

พนมมือทั้งสอง

ก้มลงกราบด้วยหัวใจ

มองพระผู้ทรงเมตตา

เฝ้าดูแลประชาทั่วอาณาใกล้ไกล

เมื่อยามอ่อนล้าหมดหวัง

พระองค์อยู่เป็นหลักนำหัวใจ

ยึดเหนี่ยวอยู่ภายในว่าวันพรุ่งนี้ยังมีหวัง

ในหลวงของแผ่นดิน

หล่อรวมให้เม็ดดินทราย

กลายเป็นแผ่นดินที่ยิ่งใหญ่

หยดน้ำ

หยาดเหงื่อพระองค์หยดลงที่ไหน

ทุกข์ร้อนจะพลันสลาย

ทุกข์ภัยจะไม่อาจแผ้วพาน

ในหลวงของแผ่นดิน

ทรงเป็นที่รัก

และที่พึ่งพิงให้เราแสนนาน

ตั้งแต่เล็กจนโตจำได้ทุกอย่าง

ใต้ร่มพระบริบาล

สุขสราญด้วยความร่มเย็น

ในหลวงของแผ่นดิน

ทรงเป็นที่รัก

และที่พึ่งพิงให้เราแสนนาน

ตั้งแต่เล็กจนโตจำได้ทุกอย่าง

ใต้ร่มพระบริบาล

สุขสราญด้วยความร่มเย็น

แผ่นดินนี้คือบ้าน

คือแดนสวรรค์แสนสุขใจ

มีทุกอย่างที่ดีเพราะใคร

ฉันจะไม่ลืม

ในหลวงของแผ่นดิน

หล่อรวมให้เม็ดดินทราย

กลายเป็นแผ่นดินที่ยิ่งใหญ่

หยดน้ำ

หยาดเหงื่อพระองค์หยดลงที่ไหน

ทุกข์ร้อนจะพลันสลาย

ทุกข์ภัยจะไม่อาจแผ้วพาน

ในหลวงของแผ่นดิน

ทรงเป็นที่รัก

และที่พึ่งพิงให้เราแสนนาน

ตั้งแต่เล็กจนโตจำได้ทุกอย่าง

ใต้ร่มพระบริบาล

สุขสราญด้วยความร่มเย็น

แผ่นดินนี้คือบ้านคือแดนสวรรค์

แสนสุขใจ

มีทุกอย่างที่ดีเพราะใคร

ฉันจะไม่ลืม