ให้หลูโตนแหน่เด้อน้อง อือ
ไอคิวหรือสมอง
ของทางอ้ายนั่นบ่เด่น
ขอยอมรับว่าเป็น
เป็นคนซื่อคักแท้
กะเลยแพ้ดอกแก่เขา
กว่าสิฮู้ว่าเจ้า
นั่นตั๋วพี่ ว่ามีใจ
มันสายไปหล่ะคำ
แม่นอ่วยนำ บ่ทันน้อง
คนใจซื่อ
ยึดถือซึ่งความจริงใจ
มองเขาแง่ใส
ทั้งในแหละนอกเหมือนกัน
เพราะตนนั้นซื่อ
เขาน่ะหรือคงเป็นเช่นฉัน
ให้เกียรติให้ความสำคัญ
ช่วยเหลือแบ่งปัน
ที่เธอขอมา
ตั้งใจมั่น เธอนั้นคือคู่ชีวิต
ไม่เคยสักนิด
คิดถึงซึ่งความมารยา
ทุกครั้งได้เจอ
เห็นเธอนั่นมีน้ำตา
ซึมเศร้าเดินเข้ามาหา
นั่งคุยปรึกษาว่ามีเรื่องราว
ความทุกข์เจ้าเป็นไฟเผาใจพี่
ความทุกข์เจ้าเป็นไฟเผาใจพี่
หาทางดีซ่อยแก้อาการแย่ให้ส่วงเซา
คอบมักเจ้าจั่งทำอย่างเต็มใจ
มีปัญหาแนวได๋
กะแม่นฟังนางเว้า
ปานคมง้าวคมทวนทิ่มจ่อ
พอแต่นางนั่นฟื้น
ยืนได้ดอกบ่นาน
เหตุการณ์ที่ไม่อยากเจอ
ก็ได้เผยอออกมาให้เห็น
มีเพื่อนนั่นคอยมาบอก
ว่าเราโดนหลอก
ฟันธงชัดเจน
ยังคิดว่าเพื่อนมาพูดเล่น
แต่พอได้เห็นเต็มตาจังๆ
เธอเดินควงชายหน้าหล่อ
เคล้าเคลียหยอกล้อ
ตาเฮาน้อสว่าง
แต่ว่าใจอ้ายเด้เพพัง
น้ำตามันหลั่ง
กั้นไว้บ่อยู่
ยามเห็นฮู้ความจริงบ่อยากเชื่อ
สั่นเทียๆอ่อนล้าสิเป็นบ้ากะพ่องกัน
ความซื่อนั่นมันบ่ซ่อยให้สมหวัง
คอบว่าทางเฮาน้อ
มักเขาหลายล้น
จั่งเป็นคนที่เพิ่นเอิ้นว่าเง่า
คั่นภาษาบ้านเฮา
เขากะเว้าว่าโง่
โง่กะโง่โพดฮ้าย
เขาตั๋วได้คักน้อ
สาธุเด้ออย่าได้พาลพบพ้อ
โอ่ยน้อผ่านไปโดยดี
จบกันทีน้อเฮา
ย้อนมักเขา
เลยยอมโง่
